Z początkiem stycznia Towarzystwo Zachęty otrzymało zaproszenie od Galerii Stereo i Gunia Nowik Gallery. Bliskie sąsiedztwo obydwu miejsc pozwoliło na połączenie wizyt i prawdziwie przemiłe popołudnie z wystawami dwojga wspaniałych artystów.
W Galerii Stereo przyjrzeliśmy się indywidualnej wystawie jednej z najciekawszych współczesnych rzeźbiarek Gizeli Mickiewicz. Jej prace bliskie ready made, tworzone z przedmiotów znanych z codzienności w artystycznym przetworzeniu nabierają metaforycznego, poetyckiego znaczenia. Odnoszą się do bliskich nam wszystkich emocji jak strach, niepewność, poczucie zagubienia. Dzięki użyciu znanym nam obiektów każdy może odczytywać je na własny sposób.
W Gunia Nowik Gallery, Szymon Maliborski oprowadził nas po wystawie Daniela Rychalskiego „Dead Class”. Artysta porusza tematykę relacji człowieka i natury z perspektywy osoby żyjącej na przechodzącej radykalne przemiany wsi.
Za nami ostatnia w tym roku odsłona projektu „Powrót do szkoły” realizowanego we współpracy z Razem Pamoja Foundation.
Prace Macieja Cholewy „Patrz i ucz się” oraz Bartka Buczka „Abstrakcja użytkowa” znalazły swoje miejsce w 5. Liceum Ogólnokształcącym w Toruniu. Kuratorką projektu jest Katarzyna Wąs.
Realizacja projektu „Powrót do szkoły” – prace artystek i artystów wizualnych w polskich szkołach – stała się możliwa dzięki, m.in., funduszom zebranym podczas aukcji sztuki w lutym br.
„Łukasz Stokłosa & Pokój Marmurowy. Dynastie na krawędzi” to kolejna odsłona cyklu „Klucz w Zamku” organizowanego w Zamku Królewskim w Warszawie w formie spotkań z wybranymi artystami w ramach dialogu sztuki współczesnej ze sztuką dawną. Spotkanie z Łukaszem Stokłosą, w którym mieliśmy okazję uczestniczyć jako Towarzystwo, odbyło się w minioną środę we współpracy Zamku Królewskiego z artystą oraz wrocławską galerią Krupa Gallery.
Nostalgiczno-widmowe powidoki amerykańskiego serialu Dynastia z lat 80. ubiegłego wieku splecione ze wspomnieniami z ówczesnej przaśnej polskiej rzeczywistości stały się inspiracją cyklu Łukasza Stokłosy Cliffhanger z 2021 roku. Z niego właśnie pochodzi prezentowany w środę, w Pokoju Marmurowym Zamku Królewskiego, malarski dyptyk Wawel oraz wideo Alexis.
„Klucz w Zamku” to propozycja dla miłośników sztuki współczesnej, ale i tej dawnej, bo kluczem do zrozumienia „dzisiaj” jest „wczoraj”, także w sztuce. Spotkania w ramach ww. cyklu prowadzi historyczka sztuki i kuratorka cyklu – Monika Przypkowska.
Za nami 8 miesięcy działalności świetlicy „Słoń na Woli” (СЛОН НА ВОЛІ) prowadzonej przez artystkę Pamelę Bożek w Wolskim Centrum Kultury.
W tym czasie miejsce to i prowadzone w nim zajęcia pomogły wielu ukraińskim dzieciom odnaleźć się w nowej polskiej rzeczywistości, jak również odkryć swoje artystyczne zdolności. To miejsce pełne dobrej energii – nie tylko dla dzieci, ale całych rodzin – które spędzają tu wspaniały czas i znalazły nowych przyjaciół.
Wszystko to stało się możliwe dzięki grantowi otrzymanemu od Fundacji Most the Most. Wierzymy, że w tych trudnych czasach sztuka musi być zaangażowana, a instytucje kultury powinny być miejscem troski i empatii. Dziękujemy Wolskiemu Centrum Kultury!
Na specjalne zaproszenie Tomasza Pasieka odwiedziliśmy wystawę Moniki Falkus w Clay Warsaw.
Po wystawie oprowadziła nas sama artystka i kurator wystawy, Romuald Demidenko.
Monika Falkus tworzy prace malarskie, sporządza notatki, realizuje prace dokamerowe. Tematem większości z nich staje się intymność i towarzyszące jej ambiwalencje. We fragmencie jednego z tekstów, które Falkus nazywa opowiadaniami, czytamy: Najtrudniej mówić o rzeczach najprostszych, a tym samym najważniejszych. Dotknąć kogoś. Kogo prosić o ratunek, gdy przyjazny dotyk budzi wstręt?
W jednej z kamienic przy ulicy Widok mieszczą się dwie niewielkie pracownie artystyczne – Macieja Nowackiego i duetu Oleg&Kaśka. Ukryte przed wzrokiem postronnych, nam udało się je odwiedzić, choć – faktycznie – dostać się łatwo nie było. Na miejscu spotkaliśmy się z artystami, którzy opowiedzieli nam o swojej twórczości – inspiracjach, nawiązaniach do świata kultury i sztuki, o tym jak rodzi się pomysł twórczy.
Maciej Nowacki w swoich obrazach odwołuje się do antycznych figur – putt, amorków, faunów i atlasów. Przedstawiające je w abstrahowanych przestrzeniach, nadaje inne znaczenie. Oleg&Kaśka czerpią z kolei z baśniowej estetyki. W ich pracach zarówno rzeźbiarskich, jak i malarskich pojawiają się nify, duszki leśne, topielice. Nie zawsze są to przyjazne istoty!
Wieczór spędziliśmy wspólnie w pobliskim Loreta Bar w hotelu Puro – była to niezwykła okazja dalszego poznania i dyskusji z artystami.
Początek grudnia upłynął członkom TZSP pod znakiem wizyty w pracowni Magdaleny Karpińskiej na Starych Bielanach.
Magdalena Karpińska jako uważna obserwatorka komponuje swoje prace z wyciętych z większej całości motywów relacji człowieka i natury. Poza pracami na płótnie tworzy prace na tkaninie oraz murale.
Nam opowiedziała o stosowanych przez siebie technikach malarskich, komponowaniu farb i malowaniu na jedwabiu. Mogliśmy też z bliska zobaczyć – a nawet dotknąć – tych niezwykłych prac!
Bardzo dziękujemy za zaproszenie i wypatrujemy artystki na wystawach zbiorowych i w kolekcjach prywatnych.
W miniony weekend przyjrzeliśmy się twórczości Tamary Łempickiej – najprawdopodobniej najsłynniejszej polskiej malarki i z pewnością jednej z najbardziej niezwykłych artystek XX wieku.
Ciesząca się niezwykłą popularnością wystawa „Tamara Łempicka a art déco” w Villa la Fleur w Konstancinie przyciąga prawdziwe tłumy. Towarzystwo TZSP miało przyjemność zapoznać się z życiem i twórczością Artystki dzięki Pawłowi Drabarczykowi – nauczycielowi akademickiemu, autorowi tekstów, redaktorowi, a jednocześnie znawcy i miłośnikowi Łempickiej.
Pośród ponad 70. prac prezentowanych na wystawie, zobaczymy obrazy olejne, rysunki oraz grafiki. Oprócz znanych kompozycji szczytowego okresu malarskiego Artystki, pojawiają się niezwykle rzadko prezentowane wczesne prace studyjne, a także abstrakcyjna twórczość z ostatnich lat życia malarki.
Ze względu na niegasnące zainteresowanie publiczności, ekspozycja „Tamara Łempicka a art déco” otwarta będzie do marca 2023 roku.
Weekendowe wojaże śladami sztuki współczesnej to również odwiedziny w niezwykłym miejscu jakim jest MCSW Elektrownia i spotkanie z Pawłem Witkowskim, który oprowadził nas po wystawie Wojciecha Fangora „Dzisiaj są moje urodziny”.
Na wystawie, wbrew utartym schematom, można zobaczyć blisko 50 rzadko prezentowanych, ale jednocześnie bardzo osobistych prac Twórcy. Dla wielu z nas okazało się to pierwsze „twarzą w twarz” z takim właśnie wyborem dzieł Fangora.
Ale MSCW Elektrownia to również spotkanie z twórczością Sebastiana Kroka i jego wystawą, pt. „Gegen die Wand” (Głową w mur). Obrazy, które nasyciły głowę Artysty od czasu opuszczenia rodzinnego miasta 18 lat temu, odbijają się w jego sztuce zarówno w formie abstrakcji, jak i figuracji, za pośrednictwem mnogości kolorów.
MSCW Elektrownia to wspaniałe miejsce poświęcone sztuce współczesnej na mapie Mazowsza – koniecznie polecamy!
Jesień w Towarzystwie obfitowała w wiele wycieczek. Jedną z nich był wyjazd do Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku na wystawę dzieł Anisha Kapoora.
W podróż po tej fascynującej wystawie zabrała nas jej kuratorka – Dorota Monkiewicz – która nie szczędziła nam anegdot i szczegółów związanych z organizacją ekspozycji oraz życiem i twórczością Artysty. Wystawa ta jest nie lada gratką dla wszystkich miłośników tak rzeźby, jak i sztuki współczesnej – to, jak wiadomo, pierwszy w Polsce pokaz prac tego światowej sławy Artysty.
Ekspozycja, stanowiąca ogromne wyzwanie logistyczne, prezentowana jest w dwóch przestrzeniach wystawienniczych: 9 kamiennych rzeźb znajduje się w Muzeum Rzeźby Współczesnej, zaś 3 prace w Galerii Oranżeria. Wszystkie zostały starannie wybrane przez rzeźbiarza, który – choć zdalnie – z ogromnym zaangażowaniem i do ostatniej chwili nadzorował powstawanie wystawy.
Pod koniec października członkowie TZSP wybrali się na finisaż Manifesta Biennial w Kosowie. To nomadyczne biennale sztuki za każdym razem odbywa się w innym mieście – tym razem w Prisztinie.
Wpisując się w tkankę miasta i niesamowitą modernistyczną architekturę stolicy Kosowa, Manifesta podejmuje temat jego trudnej historii, transformacji, możliwych scenariuszy na przyszłość. Interwencje artystyczne objęły tak różnorodne miejsca, jak m.in. Biblioteka Narodowa, Grand Hotel czy Wielki Hamam Prisztiny. Nam udało się zobaczyć je w towarzystwie niezwykłych kobiet – mediatorek – które opowiedziały nam także swoje osobiste historie.
Do zobaczenia na kolejnej Manifeście – już za 2 lata w Barcelonie!
Na zaproszenie artystek Natalii Załuskiej i Irminy Staś odwiedziliśmy ich pracownie na warszawskiej Pradze.
Już wkrótce wystawy obu artystek będzie można obejrzeć w Galerii Le Guern.
Będziemy na pewno!
Dziękujemy bardzo za zaproszenie, ciekawe rozmowy i praskie odkrycia!
Wspaniałe spotkanie na wystawie „Mariola Przyjemska. Konsumpcja, konstrukcja i melancholia” z udziałem artystki i kuratorki wystawy Ewy Opałki!
Mariola Przyjemska w swojej twórczości porusza temat transformacji architektonicznej Warszawy, brandingu i zachwytu kolorowymi opakowaniami, metkami i logo, który towarzyszył nam na początku lat 90., ale też towarzyszącej tym zmianom gentryfikacji i przemocy. Jak piszą w tekście kuratorskim Ewa Majewska i Ewa Opałka: „Abstrakcja spotyka się tutaj z pop artem, krytyka — z reklamą, zaś konsumpcja — z radykalnym przeciwstawieniem się konformizacji”.
Dziękujemy artystce i kuratorce, Ewie Opałce, za arcyciekawe oprowadzanie po wystawie!
Wystawę można zobaczyć do 8 stycznia 2023 w Galerii Zachęta.
Nasze pierwsze wspólne wyjście w ramach nowego cyklu spotkań Towarzystwa – tym razem teatralnych. „Orlando. Biografie” w Teatrze Powszechnym w reżyserii Agnieszki Błońskiej to barwny obraz polskiej kultury queer, który swoją premierę miał w dniu warszawskiej Parady Równości.
Scenografię do spektaklu zaprojektowała Katarzyna Kozyra, która od lat porusza w swojej twórczości temat kobiecego i męskiego spojrzenia, kreacji artysty, wchodzenia w różne role.
My mieliśmy przyjemność spotkać się z artystką po spektaklu w Stole Powszechnym. Spotkanie moderowała prezeska Towarzystwa, Hanna Wróblewska.
Kolejne spotkania teatralne – i nie tylko – Towarzystwa już wkrótce!!
Już jest! Kolejna praca wprowadzona do III LO im. S. Wyspiańskiego w Tychach w ramach projektu „Powrót do szkoły”, realizowanego przez Razem Pamoja Foundation we współpracy z naszym Towarzystwem! To efekty aukcji „Powrót do szkoły”, którą wspólnymi siłami zrealizowaliśmy w lutym tego roku.
Tym razem w szkole zagościł na stałe Totem / Światowid autorstwa Cezarego Poniatowskiego. Totem w wymiarze lekko przeskalowanej ludzkiej sylwetki otaczają układające się w półkolu stojaki rowerowe. Jak pisze sam artysta poprzez przypięcie roweru uczniowie mogą mieć wrażenie wzięcia udziału w quasi-obrzędzie, poczucie bycia w grupie, udziału w czymś fajnym.
O wielość interpretacji, oczywiście, zapytaliśmy uczniów.
Kolejne prace w ramach „Powrotu do szkoły” w szkołach Tychach i w Toruniu już wkrótce!
Niedziela, w ramach Warsaw Gallery Weekend, również obfitowała w spotkania ze sztuką współczesną!
Tego dnia, ponownie w miłym towarzystwie Przyjaciół MSN, udaliśmy się na wycieczkę autobusową i kolejny dzień oprowadzań po wystawach galerii biorących udział w 11. edycji WGW.
W przerwie czekał na nas lunch od Kawy Popularnej w pięknym ogrodzie galerii Le Guern.
Za nami kolejna edycja Warsaw Gallery Weekend, podczas której, w sobotnie przedpołudnie, udaliśmy się na wycieczkę rowerową (to już powoli tradycja!) w Warszawę, odwiedzając galerie i spotykając się z artystami i kuratorami wystaw!
Za sobotnie spotkania ze sztuką – wybór galerii i oprowadzanie – dziękujemy Paulinie Olszewskiej!
Są już pierwsze efekty projektu „Powrót do szkoły”, którego jesteśmy partnerem we współpracy z Razem Pamoja Foundation!
Dzięki funduszom zebranym podczas aukcji w lutym realizujemy projekty w liceach w Toruniu i w Tychach.
III LO im. Stanisława Wyspiańskiego w Tychach to piękny modernistyczny budynek, zaprojektowany w latach 60. jako szkoła podstawowa im. Janiny Porazińskiej. Z tego czasu pochodzi zachowana mozaika autorstwa Franciszka Wyleżucha. Sam budynek został niedawno poddany rewitalizacji, za którą otrzymał nagrodę Superjednostki.
W ramach naszego projektu „Powrót do szkoły” do LO zostały już wprowadzone murale Pawła Susida. Trwają prace nad „Ogrodem Wyspiańskiego”, którego autorką jest Anna Orłowska we współpracy z Zielonymi Balkonami.
A już w poniedziałek następne działania – do Tychów przyjeżdża Cezary Poniatowski pracować nad totemem, który będzie jednocześnie fontanną i stojakiem na rowery. Więcej informacji już wkrótce!
Za nami pierwsza edycja targów Hotel Warszawa Art Fair, pierwszych targów w Polsce zrealizowanych we wnętrzach legendarnego Hotelu Warszawa. Każda z uczestniczących galerii inaczej „zagrała” z elegancją hotelowych wnętrz, wpisując prace w ten nietypowy dla targów, ale też bardziej intymny i indywidualny kontekst. Z niecierpliwością czekamy na kolejną edycję!
Wspominamy wizytę członków TZSP na preview targów CHART Art Fair w Kopenhadze, podczas których część prac zaprezentowano w nietypowym miejscu – m.in. legendarnym i najstarszym w Europie parku rozrywki Tivoli Gardens. Mieliśmy okazję zobaczyć wystawę i poczuć niezwykły klimat Tivoli podczas wieczornego zwiedzania!
Właściwe targi już od 10 lat odbywają się w akademii sztuki w pałacu Charlottenborg. To jedyne targi skupione na tak obszernym przeglądzie sztuki skandynawskiej, choć nie tylko.
Wspominamy wakacje!
Pod koniec sierpnia mecenasi Towarzystwa zostali zaproszeni na preview targów CHART Art Fair w Kopenhadze.
Podczas wyjazdu odwiedziliśmy jeden z najsłynniejszych parków rzeźby na świecie – Louisiana Museum. Założone w 1958 roku muzeum prezentuje znakomitą kolekcję rzeźby współczesnej, zawierającej prace m.in. Henry’ego Moore’a, Jeana Dubuffet, Alexandra Caldera, Louise Bourgeois. Prace mieszczą się zarówno we wnętrzach, jak i w przepięknym parku z widokiem na morze.
O tym, jak działa Louisiana dzisiaj, o jej misji i zakupach do stale powiększającej się kolekcji opowiedział nam kurator muzeum Anders Kold.
Dzielimy się z Państwem kolejnym ważnym projektem realizowanym przez nasze Towarzystwo „Słoń na Woli” (СЛОН НА ВОЛІ), którego, od kwietnia tego roku, jesteśmy współtwórcą.
„Słoń na Woli” to dzienna, bezpłatna opieka zorganizowana dla dzieci z Ukrainy w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Organizatorem zajęć, wraz z Wolskie Centrum Kultury, jest TZSP. Wszystko stało się możliwe dzięki grantowi w wysokości 100 000 PLN otrzymanym od Fundacji Most the Most.
Koordynatorką świetlicy jest artystka Pamela Bożek, która na co dzień pracuje z osobami w kryzysie migracyjnym i uchodźczym, współpracują z nią pochodzące z Ukrainy Vera Ganzha i Anna Ilchuk. Zajęcia artystyczne i ruchowe dostosowane do potrzeb dzieci w różnym wieku, a edukatorki i edukatorzy poprowadzą warsztaty zainspirowane sztuką współczesną i zasobami instytucji kultury. Dodatkowo w świetlicy zapewniamy w miarę potrzeby: ciepłe napoje, przekąski, przestrzeń dla opiekunek/opiekunów i dostęp do komputera.
Centrum ruszyło pełną parą w kwietniu tego roku. Wszystkie informacje dot. aktywności Centrum znajdą Państwo na stronie: https://wck-wola.pl/projekt/slon-na-woli/.
Będziemy wdzięczni za przekazanie informacji o centrum i jego aktywności wszystkim tym, które mogą się one przydać Zaangażowanie w „Słonia na Woli” to nasza mała cegiełka, aby pomóc dzieciom z dotkniętej wojną Ukrainy.
W jedno z niedzielnych czerwcowych popołudni spotkaliśmy się na pikniku pod „Prostą Tęczą” Marka Sobczyka na placu Małachowskiego przed Zachętą. Uczciliśmy w ten sposób trzylecie obecności Tęczy na placu, która powstała m.in. dzięki składkom członków i członkiń Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.
Popołudnie świętowaliśmy przy kieliszku prosecco, wśród tym z Państwa, którzy przyczynili się do powstania Tęczy i realizacji projektów letnich na Placu i którym przyszłość placu Małachowskiego – jako otwartej i przyjaznej przestrzeni dla publiczności – nie jest obojętna.
Popołudnie obfitowało w wiele niespodzianek – z rąk Prof. Waldemara Baraniewskiego otrzymaliśmy niezwykły podarunek – zabytkową deklarację członkowską Towarzystwa, a z okazji ostatniego dnia swojej wystawy w Zachęcie, dołączył do nasz Mariusz Wilczyński.
Kolejna fascynująca wystawa i oprowadzanie czekały na członków Towarzystwa Zachęty w Galerii Studio, gdzie w towarzystwie współkuratorki – Pauliny Olszewskiej – wspólnie przyjrzeliśmy się wystawie „Dekolonizacje”.
Wystawa zwraca uwagę na kulturę artystyczną lat 60. I 70. gdy artyści zaczęli poszukiwać wspólnej płaszczyzny porozumienia z przedstawicielami ich generacji na Zachodzie, podobnie jak oni interesując się Pop-artem i sztuką konceptualną. Unikając języka propagandy, starali się wyrazić swój protest przeciw wojnie i kolonialnej przemocy, z lewicowej, wolnościowej perspektywy.
Na wystawie prezentowane są prace artystów z Niemiec, Francji, USA wraz ze sztuką powstającą w Polsce. Specjalnie na wystawę instalację stworzył Przemysław Branas. Częścią pokazu są plakaty polityczne międzynarodowych twórców ze zbiorów Muzeum Plakatu w Wilanowie.
Na zaproszenie zaprzyjaźnionego Towarzystwa MSN udaliśmy się na kuratorskie oprowadzanie po najnowszej wystawie w Muzeum Sztuki Nowoczesnej na Powiślu – „Opowieści okrutne. Aleksandra Waliszewska i symbolizm Wschodu i Północy”. Wystawie długo wyczekiwanej zarówno przez widzów, jak i środowisko artystyczne. Nas po wystawie oprowadziła jej współkuratorka – Natalia Sielewicz.
„Opowieści okrutne” to pierwszy tak przekrojowy pokaz prac Aleksandry Waliszewskiej. Artystka w swym malarstwie sięga do wielu różnorodnych źródeł – powieści gotyckich, pogańskich mitologii czy motywów zapożyczonych ze średniowiecznych rękopisów. Znajdziemy tu spragnione krwi upiory, wampiry, opętane dziewczęta, rycerki na koniach i przybierające ludzkie cechy koty. Na wystawie bogatą twórczość artystki zestawiono z historycznymi dziełami innych artystów z Europy Wschodniej i krajów bałtyckich. „Opowieści okrutne” są więc wyprawą zarówno w fantastyczne uniwersum wizualne prac artystki, jak i historię sztuki, zwłaszcza symbolizm z przełomu wieków.
W Zachęcie trwa wystawa Jerzego Krawczyka (1921-1969). Członkowie TZSP udali się na oprowadzanie po niej w towarzystwie Michała Juchały – kuratora, który wprowadził nas w świat artysty, przybliżając niezwykłe historie kryjące się za niemal każdym z dzieł.
Wystawa „Jerzy Krawczyk. Gra o wszystko” zorganizowana została we współpracy z Muzeum Sztuki w Łodzi i jest pierwszą tak obszerną prezentacją dzieł malarza od 35 lat. Wrażliwy na ikonosferę codzienności Krawczyk w prekursorski sposób podejmował temat konsumeryzmu, nadmiaru obrazów i informacji, a także autotematyczny wątek „sztuki o sztuce”.
W jego obrazach rozpoznajemy tematy egzystencjalne, namysł nad śmiercią i przepełnione humorem intelektualne konstrukcje — odmalowane z warsztatową biegłością, przepełnione miłością do malarstwa. Wybór dzieł pokazanych na wystawie, pozwala na zobaczenie złożonej i oryginalnej twórczości Krawczyka w nowym świetle.
Rzeźbę „Lot” Romana Stańczyka 3 lata temu mogliśmy oglądać w Pawilonie Polskim w Wenecji – od 24 kwietnia możemy podziwiać ją w Galerii Zachęta. Wywrócony na nice prywatny luksusowy samolot kuratorzy interpretowali jako figurę globalnych nierówności ekonomicznych. Dziś to już nie ta sama rzeźba, ponieważ obrosła w tym czasie nowymi znaczeniami, wpisując się w przemiany, paradoksy i odwrócenia zachodzące u podstaw rzeczywistości. „Niemożliwa” zamiana miejsc między wnętrzem samolotu a jego zewnętrzem przywodzi również na myśl nieoczekiwane i niewyobrażalne katastrofy – sytuacje, w których rzeczywistość wywraca się na drugą stronę. Pandemia koronawirusa i wojna na Ukrainie sprawiają, że na naszych oczach wypełnia się ponuro ironiczne przesłanie tamtej edycji Biennale: „Obyś żył w ciekawych czasach”. Genezę powstania, odautorskie interpretacje i anegdoty z wystawy na Biennale – wszystko to mogliśmy usłyszeć podczas specjalnego oprowadzania dla członków Towarzystwa, w którym uczestniczyli sam autor – Roman Stańczak oraz kurator Łukasz Mojsak.
Toast dla Jarosława Suchana!
Podczas tegorocznej popandemicznej Nocy Muzeów pod Pałacem Kultury spotkali się członkowie TZSP i MSN, artyści i artystki, kuratorzy i kuratorki, osoby z zespołu MSŁ, widzowie i widzki – wszyscy Ci, którym los Muzeum Sztuki NIE JEST OBOJĘTNY.
Będziemy obserwować, co się dzieje w awangardowym muzeum!
Podczas naszej wyprawy na Śląsk śladami Góry Świętej Anny nie mogło zabraknąć wizyty w Opolu, gdzie odwiedziliśmy Galerię Sztuki Współczesnej i otwierającą się właśnie wystawę Marty Jarnuszkiewicz zatytułowaną „ANABERG”.
„ANABERG” to wielopoziomowy projekt o charakterze partycypacyjnym oscylujący na styku choreografii, architektury i sztuk wizualnych. Ogniwem łączącym jest tu rozległe zagadnienie performatywności analizowanej z perspektywy feministycznej. „ANABERG” to również inne spojrzenie i wykorzystanie na użytek sztuki Góry św. Anny, a w zasadzie nazistowskiego amfiteatru, z którego przestrzenią Artystka nawiązuje dialog.
Podczas wizyty w Galerii Sztuki Współczesnej mogliśmy nie tylko przyjrzeć się wystawie, ale przede wszystkim spotkać i porozmawiać z samą artystką oraz kuratorką wystawy – Magdą Wolnicką, którym serdecznie dziękujemy!
Pretekstem do ponownego odwiedzenia Śląska stała się wystawa „Sankt Anna” Anny Orłowskiej w Gunia Nowik Gallery, która nawiązuje do Góry Świętej Anny – jednocześnie wzniesienia i miejscowości w południowej Polsce.
Na specjalne zaproszenie Galerii oraz samej Artystki, w weekend finisażu wystawy, wybraliśmy się w miejsce, które stało się inspiracją do jej powstania. Góra Świętej Anny i jej okolice to, z jednej strony, nieczynny wulkan, z drugiej, od czasów Średniowiecza miejsce kultu religijnego, w czasach III Rzeszy wykorzystywane jako miejsce propagandowe (czego świadectwem jest pozostały amfiteatr), a od lat 50. miejsce jednej z najsłynniejszych realizacji Xawerego Dunikowskiego – Pomnika Czynu Powstańczego.
Wszystkie te miejsca odwiedziliśmy w znakomitym towarzystwie Anny Orłowskiej, Guni Nowik oraz Katarzyny Roj – z BWA Wrocław, kuratorki wystawy.
Podczas Biennale w Wenecji, w programie towarzyszącym, nie mogło zabraknąć i polskich akcentów.
Tym samym, jako członkowie Towarzystwa, mieliśmy przyjemność spotkać się z niezwykłą Ewą Kuryluk na jej wystawie „Ja, biały kangur”, organizowanej przez Starak Foundation. Udało nam się również spotkać z Mateuszem Choróbskim na wystawie Es-senze w Palazzo Mocenigo. Tę niesamowitą wystawę w weneckim muzeum perfum można było doświadczyć naprawdę wszystkimi zmysłami. Z kolei w Conservatorio Benedetto Marcello, na zbiorowej wystawie „Uncombed, Unforseen, Unrestrained”, zobaczyliśmy przejmującą pracę Si On. Z całego serca polecamy również zbiorową wystawę Radicants w Palazzo Bollani, gdzie m.in. zobaczymy prace Agnieszki Kurant.
Pobyt na Biennale w Wenecji to również okazja, by zobaczyć wystawy przygotowane przez weneckie galerie sztuki i instytucje kultury. Zabytkowe pałace i muzea z obrazami dawnych mistrzów z sukcesem podejmują dialog ze współczesnymi artystami.
W Galerii Accademia i Palazzo Manfrin Venier widzieliśmy znakomitą wystawę Anisha Kapoora, a w monumentalnej sali Palazzo Ducale wielkoformatowe malarstwo Anselma Kiefera. Fundacja Pinault przygotowała dwie świetne wystawy: Marlene Dumas w Palazzo Grassi i Bruce’a Naumana w Punta della Dogana
Podczas 59. Międzynarodowej Wystawy Sztuki w Wenecji, w pierwszej kolejności, odwiedziliśmy Pawilon Polski, gdzie reprezentuje nas wystawa „Przeczarowując świat” Małgorzaty Mirgi-Tas. Kilka dni na La Biennale di Venezia dało nam również okazję, aby przyjrzeć się narodowym pawilonom innych krajów, w tym na przykład:
– nagrodzonemu Złotym Lwem Pawilonowi Brytyjskiemu z wystawą Soni Boyce „Feeling Her Way”
– ukraińskiej wystawie, którą można oglądać w Arsenale. Oficjalnie, Ukraina nie ma swojego pawilonu. W latach 30., kiedy powstawały narodowe reprezentacje, Ukraina nie była jeszcze samodzielnym państwem. Twórcy wystawy uciekali z kraju ogarniętego wojną, ratując dzieła sztuki i własne życie.
– Pawilonowi Francuskiemu, którego wystawę (filmową instalację „Les rêves n’ont pas de titre / Dreams have no titles”) stworzył Zineb Sedira, artysta pochodzący z Algierii
– Pawilonowi Amerykańskiemu, który reprezentuje Simone Leigh, nagrodzona Złotym Lwem dla najlepszego artysty Biennale 2022
Zobaczyliśmy również: Pawilonowi Ludu Saami, Pawilon Belgijski, Pawilon Ghany, Pawilon Arabii Saudyjskiej.
Uchylamy rąbka tajemnicy i dzielimy się z Wami pierwszymi wrażeniami z preview 59. Międzynarodowej Wystawy Sztuki w Wenecji, w której – jako Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych – mieliśmy przyjemność uczestniczyć między 20-23 kwietnia.
Co podczas tegorocznego Biennale zobaczymy na wystawie głównej, kuratorowanej przez Cecilię Alemani, pod przewodnim tematem „Mleko snów”?
Przede wszystkim prace kobiet: Simony Leigh amerykańskiej rzeźbiarki, zwyciężczyni Złotego Lwa i kuratorki pawilonu USA oraz Kathariny Fritsch, niemieckiej rzeźbiarki, uhonorowanej nagrodą za całokształt twórczości. Z „klasyków” nie zabraknie prac takich artystek jak: Barbara Kruger, Niki de Saint Phalle, Paula Rego czy Miriam Cahn. Wśród rodzimych akcentów liczyć możemy na prace Anety Grzeszykowskiej, czy Joanny Piotrowskiej.
Członkowie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych na oficjalnym otwarciu wystawy Małgorzaty Mirgi-Tas. Przeczarowując świat podczas 59. Międzynarodowej Wystawy Sztuki w Wenecji.
„Mam przyjemność zaprosić państwa na moją wystawę. Jestem zaszczycona, że mogę reprezentować Polskę na Biennale w Wenecji. Reprezentuję tu jednak nie tylko Polskę i sztukę polską. Jestem tutaj jako Romni, mówię tutaj w imieniu społeczności romskiej i sztuki romskiej. Ta wystawa opowiada wiele historii. Jedna z nich mówi o tym jak my, Romowie, jesteśmy postrzegani, jak byliśmy portretowani, a jak przedstawiamy samych siebie. Inna historia dotyczy wspaniałych kobiet romskich, które podziwiam. I wreszcie, jest to historia o mojej rodzinie i życiu w mojej społeczności w Czarnej Górze. W tym sensie jest to opowieść o mnie samej. Po raz pierwszy w historii Biennale artystka romska ma możliwość opowiedzenia swojej własnej historii swoim własnym głosem, a tak naprawdę własnymi rękami. Dziękuję!” – mówiła Małgorzata Mirga-Tas na oficjalnej inauguracji Pawilonu Polskiego na Biennale Arte 2022 – pawilonu, który zachwycił miłośników sztuki i – co należy podkreślić – zdobył tegoroczną nagrodę publiczności!
Co wyróżnia 59. Międzynarodową Wystawę Sztuki w Wenecji? W tym roku, jak podczas żadnej wcześniejszej edycji, wyjątkowo donośny jest głos kobiet – artystek wykluczonych, rzadko przebijających się na mainstreamowych salonach sztuki współczesnej. Świadczy o tym m.in. werdykt jury: Złotymi Lwami nagrodzono Pawilon Brytyjski za wystawę Soni Boyce „Feeling Her Way” oraz indywidualnie Simone Leigh z USA – dla Najlepszego Artysty Międzynarodowej Wystawy „The Milk of Dreams”. Boyce i Leigh są pierwszymi czarnoskórymi kobietami, które w 126-letniej historii Biennale zdobyły Złote Lwy.
Zastanawiasz się, jak przeznaczyć swój 1% podatku? Przeznacz go na Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych i… wystawy oraz podejmowane przez Towarzystwo działania!
Takie jak na przykład… projekt, który kilka lat temu powstał we współpracy z zarządem Towarzystwa. Wystawa „PRAWDA PIĘKNO DOBRO”, której tytuł, o jakże idealistycznym, ale i na wskroś aktualnym przesłaniu, odnosi do znanej z filozofii triady platońskiej najwyższych idei i wartości, a jednocześnie jest cytatem z jednego z prezentowanych na wystawie dzieł. Podobnych wystaw życzymy sobie w przyszłości jak najwięcej i już wkrótce mamy nadzieję poinformować Was o planowanych przez nas, zupełnie nowych, działaniach.
Nasza działalność nie byłaby możliwa bez zaangażowania członków Towarzystwa i przyjaciół Zachęty!
Otwarta Zachęta to społeczna Zachęta. Potrzebujemy Twojego 1% by działać!
Nr KRS Towarzystwa: 0000165010
Zdjęcie: Alina Szapocznikow, Nowotwory uosobione, 1971
W sobotę, 2 kwietnia, członkowie TZSP zostali oprowadzeni przez artystkę – Natalię Romik – oraz antropolożkę – Aleksandrę Janus – po nowo otwartej wystawie „Kryjówki. Architektura przetrwania” w Galerii Zachęta.
Wystawa Natalii Romik jest artystycznym hołdem dla architektury przetrwania, kryjówek budowanych i użytkowanych przez Żydów podczas Holokaustu. Wykorzystywali oni dziuple drzew, szafy, miejskie kanały, jaskinie czy puste groby, żeby stworzyć w nich tymczasowe schronienie. W salach wystawowych Zachęty prezentowane są lustrzane odlewy 9 kryjówek z terenów Polski i dzisiejszej Ukrainy. Formom rzeźbiarskim towarzyszy wystawa prezentująca efekty interdyscyplinarnych badań przeprowadzonych przez Natalię Romik i Aleksandrę Janus wraz z zespołem antropolożek, historyczek, archeologów i miejskich odkrywców.
Wszelkie informacje dot. wydarzeń związanych z wystawą znajdują się na stronie Zachęty.
Zastanawiasz się, jak przeznaczyć swój 1% podatku? Przeznacz go na Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych i… wsparcie naszych działań na rzecz otwartości i dostępności kultury! Podobnie jak w poprzednich latach, chcemy kontynuować ideę Otwartej Zachęty.
Kiedyś pomyśleliśmy tak o budynku, by przez lata tę ideę zamienić w wartość niosącą ze sobą otwartość, dostępność, szacunek dla innych oraz tolerancję. Łączy się to z naszą wiarą w sztukę, w tworzących ją artystów i artystki oraz w publiczność. Otwarta Zachęta to nasze przekonanie o wadze edukacji i konieczności kontynuacji działań edukacyjnych, w których sztuka współczesna jest narzędziem pomocnym do zrozumienia świata, ucząc krytycznego i niebanalnego myślenia, otwartości na innych, empatii. Częścią tej idei jest projekt „Otwarta Zachęta”, czyli digitalizacja i konserwacja kolekcji Zachęty oraz zamieszczenie jej na stronie internetowej, tak by była dostępna dla wszystkich.
Nasza działalność nie byłaby możliwa bez zaangażowania członków Towarzystwa i przyjaciół Zachęty!
Otwarta Zachęta to społeczna Zachęta. Potrzebujemy Twojego 1% by działać!
Nr KRS Towarzystwa: 0000165010
Zastanawiasz się, jak przeznaczyć swój 1% podatku? Przeznacz go na Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych i… wsparcie działań edukacyjnych w Zachęcie!
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki jest galerią otwartą na różnorodność potrzeb odbiorców. Codziennie podejmuje kolejne działania mające na celu zwiększenie dostępności zbiorów, wystaw, jak i samego budynku. Programy edukacyjne towarzyszące wystawom obejmują wydarzenia tłumaczone na Polski Język Migowy i opatrzone audiodeksrypcją. W Zachęcie prowadzone są również stałe cykle spotkań na wystawach Sztuka dostępna zarówno dla osób z dysfunkcją wzroku, jak i słuchu. Staramy się wychodzić naprzeciw oczekiwaniom i możliwościom percepcyjnym również innych grup i środowisk, w tym m.in. osób ze spektrum autyzmu. Naszym celem jest dotarcie do możliwie najszerszej grupy odbiorców, w tym do osób na co dzień wykluczanych, ze względu na swoją kondycję, z uczestnictwa w wydarzeniach kulturalno-edukacyjnych.
Zwłaszcza w tych trudnych czasach pamiętajmy, że rolą sztuki jest łączenie ludzi.
Otwarta Zachęta to społeczna Zachęta. Potrzebujemy Twojego 1% by działać!
Nr KRS Towarzystwa: 0000165010
Członkowie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych wzięli udział w oprowadzaniu po wystawie MATERIA(L)NIE – Alicja Bielawska & Barbara Falender w Galerii Studio, po której oprowadzeni zostali przez kuratorkę Paulinę Olszewską i artystkę Alicję Bielawską.
Punktem wyjścia wystawy jest seria rzeźb Barbary Falender „Poduszki erotyczne” z 1973 roku z Kolekcji Galerii Studio. Rzeźby, wykonane w marmurze karraryjskim, weszły do kolekcji w 1985 roku. Do podjęcia z nimi dialogu została zaproszona artystka młodego pokolenia, Alicja Bielawska.
Kluczowa dla sztuki obu artystek jest praca z materiałem i jego właściwościami. Przetwarzając to, co fizyczne, a więc rzeczywiste, artystki przechodzą w sferę tego, co zmysłowe i wrażeniowe. Napięcie między dwiema jakościami, materialnością i sensualnością jest główną osią wystawy.
Wystawę można zobaczyć do 17 kwietnia.
Sytuacja na Ukrainie przyćmiła wszystkie inne wydarzenia, w tym te ze świata kultury i sprawiła, że czujemy smutek i niepokój. Tym z Was, którzy szukają odrobiny ukojenia w tych trudnych dla nas wszystkich dniach, chcielibyśmy zaproponować nowo otwartą w Zachęcie wystawę Mariusza Wilczyńskiego.
Wystawa skupia się na jednym filmie – pełnometrażowym debiucie tego znanego animatora, wielokrotnie nagradzanym „Zabij to i wyjedź z tego miasta” z 2020 roku. Długometrażowa animacja jest wędrówką artysty przez krainę wspomnień, w której przewijają się bliskie mu osoby oraz miejsca. Tłem dla tej surrealistycznej historii jest Łódź, jej bohaterami natomiast – postacie prawdziwe, wymyślone lub zaczerpnięte z literatury. „Zabij to i wyjedź z tego miasta” łączy klimat sennego marzenia z realizmem i czarnym humorem, kulturę wysoką z popkulturą, osobiste wspomnienia z opisem rzeczywistości.
Wystawa otwarta jest od 03.03 do 26.06.2022
Dla uchodźców z Ukrainy wstęp do wszystkie wystawy w Galerii Zachęta jest bezpłatny.
W tym bardzo trudnym czasie, w obliczu ataku wojsk rosyjskich na Ukrainę, wszyscy zastanawiamy się, jak możemy pomóc. Poniżej podajemy listę sprawdzonych organizacji, które można wspierać. Jesteśmy myślami z naszymi przyjaciółmi oraz całym środowiskiem artystycznym na Ukrainie i wyznajemy zasadę, że sztuka istnieje ponad wszelkimi podziałami.
https://ocalenie.org.pl/
https://humandoc.pl/en/
https://www.pah.org.pl/en/
https://pomagam.pl/
https://razomforukraine.org/
https://savelife.in.ua/en/donate/
https://unitedhelpukraine.org/
https://www.patreon.com/savelife_in_ua
https://bank.gov.ua/en
Na zdjęciu: Apaszka przygotowana z okazji V Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów na rzecz Pokoju, 1952 r. Artysta: Pablo Picasso
Zastanawiasz się, jak przeznaczyć swój 1% podatku? Przeznacz go na Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych i… letni program na placu Małachowskiego!
Letni program na placu Małachowskiego to performanse, spektakle teatralne i taneczne oraz instalacje i działania od kilku lat odbywające się na placu przed Galerią Zachęta . Przestrzenią wystawy jest plac Małachowskiego — zamknięty dla samochodów, udostępniony artystom i publiczności tak, aby pod Prostą tęczą Marka Sobczyka stworzyć przestrzeń bezpieczną, otwartą i dostępną dla każdej i każdego!
Nasza działalność nie byłaby możliwa bez zaangażowania członków Towarzystwa i przyjaciół Zachęty!
Otwarta Zachęta to społeczna Zachęta. Potrzebujemy Twojego 1% by działać!
Nr KRS Towarzystwa: 0000165010
Za nami wystawa w stołecznym liceum im. M. Reja poprzedzająca aukcję charytatywną na rzecz projektu „Powrót do szkoły”, zaplanowaną na koniec lutego. Zarówno wystawa, jak i aukcja są kolejną odsłoną projektu „Powrotu do szkoły” Fundacji Razem Pamoja tworzonego we współpracy z Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych.
Ideą pomysłodawcy projektu, Fundacji Razem Pamoja, jest wprowadzenie współczesnych artystek i artystów do polskich szkół oraz – bazując na tradycji modernizmu – upowszechnianie stymulującego modelu środowiska do nauki. Ten kulturotwórczy, ale również filantropijny potencjał „Powrotu do szkoły” prezentuje m.in. wystawa, którą można było zobaczyć w Liceum im. M. Reja przy Pl. Małachowskiego w Warszawie.
Gorąco zapraszamy na licytację obiektów, która w 24 lutego odbędzie się we foyer Hotelu Sofitel Warsaw Victoria oraz na portalu partnera akcji Artinfo.pl
Dochód z licytacji zostanie przeznaczony na realizację artystycznych commissions w kolejnych placówkach.
Link do katalogu aukcji: https://artinfo.pl/katalogi-aukcyjne/aukcja-sztuki-wspolczesnej-powrot-do-szkoly
Styczniowy wypad do Łodzi to powoli noworoczna tradycja Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Po stosunkowo „leniwym” piątkowym wieczorze (czyli tylko jednej w ciągu całego dnia wystawie – wernisażu wystawy Marka Sobczyka), sobota upłynęła członkom TZSP dużo intensywniej:
Ten niezwykle interesujący program przygotował specjalnie dla nas MS Club wraz z Mają Wasińską z Muzeum Sztuki w Łodzi – serdecznie dziękujemy!
W nowy rok weszliśmy we wspaniałym gronie naszych licznych przyjaciół! Wraz z partnerskim Towarzystwem Przyjaciół MSN, już po raz 4., zorganizowaliśmy styczniową, weekendową wycieczkę do Łodzi.
Pierwszego dnia, w piątek, udaliśmy się do MS1 na wernisaż wystawy Marka Sobczyka „Prototypy 05: Marek Sobczyk. Podróż-Podrut [Polentransport]” kuratorowanej przez Hannę Wróblewską, która wraz z Artystą oprowadziła nas po wystawie. O czym opowiada najnowsza wystawa Marka Sobczyka? W przestrzeni wystawy podążamy za meandrującą instalacją, prowadzącą do kolejnych obrazów. Konstrukcja stworzona ze 180 metrów ocynkowanego drutu jest artystycznym hołdem złożonym Katarzynie Kobro. Praca jest częścią wieloletniego projektu Marka Sobczyka muzeum w cudzysłowie, w ramach którego artysta wchodził w dialog z pracami takich twórczyń i twórców jak: Magdalena Abakanowicz, Stanisław Dróżdż, James Joyce, Jeff Koons, Kazimierz Malewicz i Roman Opałka. Na wystawie Podróż-Podrut [Polentransport] artysta dialoguje z Katarzyną Kobro, Solaris Stanisława Lema, oraz Josephem Beuysem, na którego osławiony dar z 1981 roku postanawia spojrzeć krytycznym okiem.
Po krótkiej przerwie świąteczno-noworocznej wracamy, aby, w ramach przypomnienia naszej wizyty na wystawie Teresy Gierzyńskiej „Kobiety żyją dla miłości”, zaprosić Was do jej zobaczenia w Galerii Zachęta.
Czego możemy spodziewać się po wystawie? Bogaty dorobek Teresy Gierzyńskiej (ur. 1947 r.) rzeźbiarki, fotografki, graficzki, wciąż pozostaje nieznany szerszej publiczności. Duża, monograficzna wystawa w Zachęcie wraz z towarzyszącą jej obszerną publikacją daje po raz pierwszy pełen wgląd w tę oryginalną twórczość, sytuującą się na styku różnych dyscyplin i mediów. Tytuł wystawy został zaczerpnięty z książki Lauren Berlant Female Complaint. The Unfinished Business of Sentimentality in American Culture 2008. Jest doskonałym komentarzem do sztuki, która wyrosła ze sprzeciwu wobec zapośredniczonych przez kulturę masową wizerunków kobiecości oraz stereotypów na temat społecznej roli kobiety i jej idealnego życia.
Wystawa potrwa do 06.03 włącznie. Równolegle wystawę Teresy Gierzyńskiej pt. “Pause” obejrzycie również w zaprzyjaźnionej Gunia Nowik Gallery!
Mimo różnych wyzwań to był wspaniały rok! Łapaliśmy każdą wolną od pandemicznych ograniczeń chwilę, by być razem i wspólnie oglądać wystawy, piknikowaliśmy przed Zachętą i jeździliśmy na rowerach. Bardzo dziękujemy wszystkim wspaniałym galeriom, muzeom i artystom, którzy nas do siebie zaprosili! Nie zdążyliśmy odwiedzić wszystkich i tym bardziej cieszymy się na nadchodzący rok!
Ale rok 2021 to nie tylko programy członkowskie. Razem z Zachętą, już drugi rok, współpracujemy w ramach dużego projektu „Otwarta Zachęta”, realizowanego z funduszy europejskich, którego celem jest digitalizacja i upowszechnianie kolekcji. Kontynuowaliśmy też program stypendialny 160/160, zrealizowany z okazji jubileuszu Towarzystwa – stypendia otrzymało kolejnych 36 artystów!
W 2022 roku na pewno napotkamy też wyzwania. Ale jako niezależna organizacja samorządowa będziemy dalej kontynuować nasz program przybliżania i upowszechniania sztuki współczesnej! Dzięki mecenatowi Polfy Tarchomin będziemy realizować przyznane stypendium im. Ludwiki z Lindów Góreckiej, które otrzymała Katarzyna Górna. Z Razem Pamoja Foundation rozwijamy projekt „Powrót do szkoły”, którego celem jest wprowadzenie prac artystów współczesnych do polskich szkół. A z partnerskim ngo’sem – Towarzystwem Przyjaciół MSN – już wkrótce pojedziemy na nasz tradycyjny, czwarty już styczniowy wyjazd do Łodzi!
Dziękujemy, że jesteście nami!
25 listopada, czyli w dniu otwarcia wystawy: „Między kolektywizmem a indywidualizmem. Awangarda japońska w latach 50. i 60.” mieliśmy przyjemność zaprosić członków Towarzystwa na wieczorne, kameralne oprowadzanie kuratorskie w Zachęcie.
Maria Brewińska, kuratorka tytułowej wystawy oraz wcześniejszych: „Gendai: Sztuka współczesna Japonii” i „Yayoi Kusama”, nie po raz pierwszy już zabrała nas w podróż do Japonii. W przypadku najnowszej wystawy tematem jej zainteresowań okazała się awangarda lat 50. i 60.
Zgromadzone na wystawie prace, które udało nam się podczas oprowadzania obejrzeć, należą do różnych mediów, takich jak nowe malarstwo, rzeźba, instalacja, rysunek, grafika, performans, fotografia i film. Oddają dynamikę i energię sztuki rodzącej się w wyjątkowym okresie społeczno-gospodarczego wzrostu Japonii, która po raz pierwszy w swojej historii włączyła się w globalne procesy przemian. Wyniszczony wojną kraj w zawrotnym tempie odzyskiwał dawne siły, a wyjątkowy splot okoliczności stworzył w latach 50. korzystne warunki dla licznych działań artystycznych.
Wystawę można obejrzeć w Zachęcie do 13 marca 2022 r.
Wyjazd członków TZSP do Drezna obfitował w wiele cennych spotkań, wizyt w galeriach sztuki i na wystawach, jak również spacery szlakiem drezdeńskiej architektury, w tym:
Udaliśmy się z wizytą do Galerii Gebr. Lehmann, gdzie zobaczyliśmy m.in. wystawę „GlassPhone” (Tilman Hornig). Zwiedziliśmy wystawę „Johannes Vermeer. Vom Innehalten”, na której zobaczyć można m.in. jedno z najsłynniejszych dzieł malarstwa holenderskiego Złotego Wieku, czyli obraz „Dziewczyna czytająca list przy otwartym oknie”. Spotkaliśmy się też z Susanne Altmann, mieszkającą i pracującą w Dreźnie historyczką sztuki, która oprowadziła nas po mieście i wprowadziła do wystawy „Deutsches Design 1949-1989” w Kunsthalle.
Głównym celem listopadowego wyjazdu TZSP do Drezna było zobaczenie kolekcji Egidio Marzony w Japanisches Palais, którą kolekcjoner ofiarował muzeum w Dreźnie. Archiv der Avantgarden zawiera jeden z najobszerniejszych zbiorów dzieł sztuki, obiektów i dokumentów awangardy artystycznej XX wieku. Kolekcja ta już za 2 lata trafi do specjalnie w tym celu wybudowanego pawilonu.
Na przykładzie zbieranej od końca lat 60. XX wieku kolekcji prześledzić można bogactwo idei artystycznych, radykalnych utopii, a także zaskakujące zestawienia twórczości artystów. Nam tę kolekcję udało się zobaczyć w towarzystwie dr. Przemysława Strożka – kustosza zbiorów, na co dzień zajmującego się historią awangardy, modernizmu i sztuką współczesną.
.
W pierwszy weekend listopada zabraliśmy członków TZSP do Wrocławia i Drezna. Wyjazd obfitował w spotkania ze sztuką poruszającą trudne i ważne tematy, takie jak imigracja, transseksualność czy uzależnienie od świata cyfrowego. Przyglądaliśmy się sztuce, tworząc wspólnotę wobec słusznej sprawy jaką, w tych trudnych czasach, jest wspieranie kultury.
Pierwszego dnia odwiedziliśmy wrocławskie instytucje, które pokazały nam jak silny jest głos organizacji NGO w Polsce oraz jak ważne, w promowaniu kultury, są wszelkie oddolne inicjatywy, w tym odbyliśmy wizytę w 66P i rozmawialiśmy z Markiem Puchałą – współtwórcą tego niezwykłego miejsca; czekało na nas spotkanie z Tobiaszem Papuczysem w Instytucie Grotowskiego; zostaliśmy oprowadzeni po wystawie Slavs and Tatars w Op Enheim oraz przez dyrektorkę Kamę Wróbel po siedzibie; wizytowaliśmy również, powstającą w zabytkowej kamienicy przy wrocławskim runku, Krupa Gallery.
Z dumą informujemy, że na kolejne trzy miesiące, od lipca do września, do komisji stypendialnej programu 160/160 dołączyła Dobromiła Błaszczyk.
Dobrusia jest założycielką i redaktorką naczelną magazynu o sztuce Contemporary Lynx , anglojęzycznego wydawnictwa o polskiej sztuce współczesnej. Jest historyczką sztuki, kuratorką i autorką tekstów o sztuce. Współpracuje z instytucjami i kolekcjonerami sztuki z Polski i zagranicy organizując wystawy i targi sztuki, gościnnie wykłada na uczelniach. Inicjatorka konkursu dla artystów Allegro Prize, którego pierwsza edycja odbyła się w trudnym dla artystów pandemicznym roku 2020.
Od wielu lat zaprzyjaźniona z Zachętą, jak również członkini naszego Towarzystwa. Dziękujemy!
Galeria Studio zaprosiła dwa zaprzyjaźnione Towarzystwa – Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych oraz Towarzystwo Przyjaciół MSN na oprowadzanie po wystawie „Trans 11.603”.
Na wystawie znalazły się prace 10 artystek i artystów spotkanych przez kuratorkę – Inés R. Artola – w czasie jej pobytu w Limie. Prace wybrali sami artyści. Tytuł wystawy odnosi się do odległości – tyle kilometrów dzieli Limę od Warszawy, a wspólnym mianownikiem jest przenośna pamięć. Pendrive przywieziony z Limy otwarty został dopiero w Polsce. Wystawa to eksperyment łączący zaufanie i łut szczęścia, mozaika wrażliwości, formatów i technik, która nie ma wspólnego tematu, stylu ani innych ograniczeń.
Agata Nowosielska jest jedną z artystek, które znajdują się w kolekcji nowo otwartego Muzeum Sztuki Nomus w Gdańsku, ale jej prace, w ramach wystawy „Nirvana”, można aktualnie zobaczyć również w Warszawie w Stolarska/Krupowicz Gallery.
Podczas autorskiego oprowadzania, na które zostaliśmy zaproszeni, Artystka opowiedziała nam o powstałym na przestrzeni ostatnich 2 lat cyklu ponad 30 kompozycji olejnych i kolaży oraz swojej wizji nirwany.
Tytułowa nirwana jest – oprócz krytycznego założenia – afirmacją ulotności, hołdem dla nadmiaru, rozwibrowania, kolorów, ale też krytyką mediów i natłoku obrazów. Nowosielska stworzyła świat z dobrze nam znanych, otaczających nas zewsząd obrazów ikonosfery oraz z fragmentów codziennej egzystencji. Nie brak jednak w tym wykreowanym świecie groteski i sprzeczności; entropii przeciwstawionej życiu, nadmiaru i multiplikacji skonfrontowanych z pustką i ascetyzmem wypowiedzi. Cykl był prezentowany w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w Gdańsku.
Archiwum Protestów Publicznych, Krzysztof Maniak, Jana Shostak, Mikołaj Sobczak i Weronika Wysocka — oto tegoroczni finaliści i finalistki najważniejszego konkursu dla młodych artystek i artystów w Polsce: Spojrzenia.
Kładąc nacisk na wsparcie twórców, a nie na rywalizację, organizatorzy postanowili nie przyznawać nagrody głównej. Wszystkie osoby nominowane zostaną tak samo wyróżnione. Konkurs, który przez blisko dwie dekady prezentował najistotniejsze w danym momencie zjawiska w polskiej sztuce, odbędzie się w tym roku po raz ostatni.
10. jubileuszowa edycja Spojrzeń będzie wyjątkowa pod wieloma względami. W tym roku nie odbędzie się tradycyjna gala, nie będzie też wystawy konkursowej. Spojrzenia 2021 przybiorą formę programu publicznego przygotowanego wspólnie z artystami i artystkami. Publiczność będzie mogła wziąć udział w wycieczkach, warsztatach i działaniach performatywnych.
Więcej informacji o tegorocznej edycji Spojrzeń oraz finalistkach i finalistach pod adresem: https://zacheta.art.pl/pl/spojrzenia
kuratorka: Magdalena Komornicka
komitet nominujący: Michał Grzegorzek, Magdalena Komornicka, Marta Kudelska, Piotr Lisowski, Ada Piekarska, Michalina Sablik, Gabriela Warzycka-Tutak
partner: Deutsche Bank Polska
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu
Z przyjemnością polecamy wystawę „W te dni zgiełkliwe, płomienne i oszołamiające, przenoszę się myślą” w Fundacji Stefana Gierowskiego, którą zobaczyć można jeszcze tylko przez kilka dni.
W ramach wystawy kuratorzy – Michalina Sablik i Kamil Pierwszy – postanowili przyjrzeć się młodemu polskiemu malarstwu. Zaprosili do udziału ponad trzydziestu twórców, których malarstwo nie angażuje się w krytycyzm czy ironię wobec rzeczywistości społecznej, dalekie jest tendencjom postartystycznym i aktywistycznym. Zebrane obrazy z ostatnich lat nawiązują wizualnie i tematycznie do nurtu symbolistycznego, surrealistycznego, ekspresyjnego czy dekadenckiego. Historyczne odniesienia artyści łączą jednak ze współczesnymi motywami ze świata gier, seriali czy popkultury, traktowanymi w sposób postironiczny i emocjonalny. Poszczególne obrazy tworzą hybrydyczne, oniryczne, senne światy. Wśród prac widać wyraźnie zainteresowanie takimi tematami jak mitologia, baśń, wątki wanitatywne, magia czy psychodelia.
7 października w Zachęcie otworzyła się wystawa norweskiej artystki związanej z Polską – Hege Lønne. Na otwarciu nie mogło zabraknąć członków TZSP.
Ekspozycja prezentuje rzeźby, instalacje, prace wideo oraz dokumentację działań artystycznych z różnych okresów jej twórczości. Wystawę uzupełniają niepublikowane fotografie Warszawy — barwne slajdy z okresu transformacji lat 80. i 90. XX wieku oraz filmy animowane. Najstarsze z prac na wystawie — rzeźby wykonane w Norwegii i w Polsce w latach 80. — są efektem eksperymentowania zarówno z materiałem, jak i medium rzeźby.
Wystawa potrwa do 6 lutego 2022 r.
Drugi dzień weekendu w ramach WGW 2021 obfitował w wiele artystycznych wrażeń. Wraz z Towarzystwem Przyjaciół MSN wybraliśmy się na wycieczkę autobusową, aby dotrzeć w nieco odleglejsze na mapie Warszawy miejsca. W przerwie od zwiedzania czekał na nas lunch w pięknym ogrodzie Le Guern Gallery.
Wśród odwiedzonych galerii i wystaw znalazły się m.in.: Puro Hotels, Śmierć Człowieka, Instytut Fotografii Fort, Pola Magnetyczne, Szydłowski Gallery, Foksal Gallery Foundation, Galeria Serce Człowieka, Galeria Wschód, Raster, Galeria Le Guern
Za nami kolejna edycja Warsaw Gallery Weekend (30.09–3.10.2021) i aż 2 dni spotkań ze sztuką współczesną, czyli wizyt w galeriach oraz spotkań z artystami i kuratorami wystaw.
Pierwszy dzień galeryjnych oprowadzań upłynął pod znakiem wycieczki rowerowo-pieszej zorganizowanej wespół z zaprzyjaźnionym Towarzystwem Przyjaciół MSN.
Wśród odwiedzonych galerii znalazły się m.in.: Piktogram, Hos Gallery, Leto Gallery, Asymetria, Galeria Szara, Propaganda, Polana Institute, Gunia Nowik Gallery, Galeria Esta, Rodriguez Gallery, Jednostka Gallery
Wczoraj zaprosiliśmy członków Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych do Okręgu Warszawskiego ZPAP na oprowadzanie kuratorskie Agnieszki Rayzacher po wystawie „Magda Moskwa. Czasem ogarnia mnie spokój”
Wystawa związana jest z otrzymaną przez artystkę w październiku 2020 roku nagrodą im. Jana Cybisa. Nagrodę tę, ustanowioną przez Okręg Warszawski ZPAP, według regulaminu otrzymać może wyłącznie artysta żyjący, którego twórczość cechuje oryginalność i indywidualizm artystyczny. Od czasu powstania nagrody w 1973 roku zaledwie 7 razy przyznano ją kobietom. Magda Moskwa zajmuje się malarstwem, rzeźbą, fotografią, haftem, tworzy obiekty–ubrania o nieużytkowym charakterze. W malarstwie wyszła od wizerunku człowieka, który był ucieleśnieniem warstwy psychicznej, stanów emocjonalnych. Sposób ujęcia ewoluował od drobiazgowo opracowanych i uderzających weryzmem przedstawienia wizerunków, w których wyczuwalna była fascynacja malarstwem niderlandzkim XV wieku, sztuką wotywną, portretem trumiennym – do najnowszych obrazów i rzeźb graniczących z przedstawieniami abstrakcyjnymi.
Wyjazd TZSP do Lublina zbiegł się z otwarciem najnowszej wystawy „Mame-Loshn” w Galerii Labirynt. Nie mogło nas tam zabraknąć. Wystawa „Mame-Loshn” traktuje o języku, który kształtował się w ciągłym ruchu, bez własnego terytorium. Jidysz, język „matczyny” pozostaje w bliskiej relacji ze sferą codziennego życia i ludzkim światem wewnętrznym. Stawia go to niejako w opozycji do języka „ojczystego” odzwierciedlającego relacje władzy.
Wyjazd do Lublina to również wizyta w pracowni artystki Magdaleny Franczak, która znajduje się na osiedlu Słowackiego zaprojektowanym przez Oskara i Zofię Hansenów na początku lat 60.
Artystka opowiedziała nam o swoich ostatnich i aktualnych projektach, historii wyboru miejsca na pracownię, pozwoliła też przyjrzeć się swoim dziełom zupełnie z bliska. Zwieńczeniem tego niezwykłego popołudnia był wspólny spacer po osiedlu pary słynnych architektów.
Magdalena Franczak (ur. w 1978 r.) – artystka interdyscyplinarna, posługująca się różnymi mediami: malarstwem, rysunkiem, fotografią, performance. Tworzy obiekty i pracuje z przestrzenią site specific. Nawiązuje dialogi z teatrem, projektując kostiumy, scenografie. W swojej praktyce artystycznej stara się redefiniować zastany porządek nadając formom nowe znaczenia. Sklejając ze sobą formy wyjęte z rzeczywistości tworzy opowieść o utopijnym świecie, w którym każdy głos może wybrzmieć z równą siłą nie zagłuszając drugiego.
Podczas wizyty TZSP w Galerii Białej spotkaliśmy się z dyrektor Anną Nawrot, dzięki której poznaliśmy historię i barwne opowieści z życia instytucji oraz mieliśmy możliwość zajrzenia w niemal każdy zakamarek galerii i zakulisowego przyjrzenia się wystawie „Wieża Bab²”.
„Wieża Bab²”, z udziałem wyłącznie artystek, nawiązuje symbolicznie do wystawy pt. „Wieża Bab”, która to z kolei była trzecią wystawą zorganizowaną w 1985 roku, w pierwszym roku istnienia Galerii Białej w Lublinie.
Uczestniczyły w niej młode, polskie artystki: Renata Boguszewska, Ewa Ciepielewska, Bożena Grzyb-Jarodzka, Urszula Kłoczowska, Krystyna Kutyna, Irena Nawrot, Anna Płotnicka, Małgorzata Rysz, Danuta Wierzbicka oraz Anna Nawrot – dyrektor Galerii Białej.
W marcu, po dwuletniej przerwie, lubelski Zamek, w którym mieści się Muzeum Narodowe w Lublinie ponownie otworzył się dla zwiedzających. Będąc w Lublinie nie mogliśmy więc nie skorzystać z okazji i nie zobaczyć nowo powstałej ekspozycji stałej „Grupa Zamek i Awangarda”. Znajdują się na niej prace lubelskich artystów awangardowych, będące wizytówką muzeum.
Trzon ekspozycji, po której oprowadził nas jej kurator, Marcin Lachowski, stanowi prezentacja twórczości awangardowej grupy artystycznej działającej w II połowie lat 50. w Lublinie, której nazwa wiąże się z lubelskim zamkiem – miejscem pierwszych spotkań młodych artystów. Galeria odzwierciedla najistotniejsze tropy sztuki nowoczesnej i neoawangardowej związanej z życiem artystycznym Lublina, które prezentuje w relacji z twórczością klasyków polskiej powojennej awangardy.
Tym samym na wystawie znajdziemy prace czołowych przedstawicieli Grupy Zamek – Jana Ziemskiego, Włodzimierza Borowskiego, Tytusa Dzieduszyckiego, obok prac Tadeusza Rolke, Wojciecha Fangora czy Andrzeja Wróblewskiego.
Wernisaż i spotkanie z artystą Jakubem Ciężkim, kuratorskie oprowadzanie Pauliny Olszewskiej oraz kolacja w gronie członków Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych – taki właśnie sposób rozpoczęliśmy jesienny sezon artystyczny i pierwszy dzień pobytu Towarzystwa w Lublinie.
„Triumf abstrakcji”, wystawa Jakuba Ciężkiego i pierwszy punkt naszego programu, prezentuje obrazy artysty, które zdają się być potwierdzeniem, że tradycja malarstwa abstrakcyjnego jest nieustannym źródłem inspiracji i reinterpretacji. Dla artysty to także osobista manifestacja, informująca o zakończeniu wcześniejszych malarskich poszukiwań i rozpoczęcia zupełnie nowego rozdziału w swojej twórczości.
Rozpoczęła się tegoroczna edycja NOT FAIR, czyli Wystawa Sztuki Współczesnej z Kolekcji Prywatnych.
Wraz z zaprzyjaźnionym Towarzystwem Przyjaciół MSN mieliśmy przyjemność uczestniczyć w oprowadzaniu kuratorskim zorganizowanym przez Michała Wolińskiego oraz Martę Kołakowską – dyrektorów tegorocznej edycji wydarzenia.
Tegoroczna wystawa nawiązuje do prezentacji z 2005 roku „Potencjał. Kolekcje sztuki współczesnej dla muzeum…“. Jest jednak nie tyle szerokim przeglądem zasobów polskich kolekcji prywatnych, co raczej skupia się na pracach głównie młodych, ale już uznanych, polskich artystek i artystów.
Na wystawie dedykowanej młodej polskiej sztuce współczesnej odwiedzający mogą podziwiać prace około dwudziestu artystek i artystów, wypożyczone z kilkunastu prywatnych kolekcji. Wśród nich znalazły się dzieła m.in. Zuzy Golińskiej, Agaty Ingarden, Alicji Kwade, Goshki Macugi, Agnieszki Polskiej, Daniela Rycharskiego i Izy Tarasewicz. Znajdziemy tu zarówno rzeźby, instalacje, obiekty, jak i wideo, dokumentacje czy performans.
Na zaproszenie Klubu Przyjaciół POLIN byliśmy na niezmiernie ważnej wystawie „Wilhelm Sasnal: Taki pejzaż”. To obowiązkowa wystawa dla wszystkich miłośników twórczości artysty i pierwsza tak duża ekspozycja w Polsce od czasu prezentacji w Zachęcie w 2007 roku!
Obok ikonicznych już prac Sasnala znajdują się obrazy zupełnie nowe powstałe na początku tego roku. Artysta w mistrzowski sposób operuje kontekstami wizualnymi i obrazami, które figurują w powszechnej świadomości kreśląc swój osobisty portret polskiego pejzażu, w którym obecna jest pamięć Zagłady.
Na pytanie – dlaczego temat żydowski, a szczególnie temat Zagłady jest dla niego tak istotny, odpowiada mówiąc o towarzyszącym mu poczuciu braku, który trudno zdefiniować. Wystawa pozostawia nas z ważnym przesłaniem, jak ważne dla pamięci jest osobiste podejście do naszej historii.
Polecamy obowiązkowo i dziękujemy za zaproszenie!
To nie koniec naszych trójmiejskich spotkań ze sztuką! Sobotnie popołudnie przyniosło równie wiele artystycznych wrażeń co poranek. Razem z Tomkiem Kopcewiczem, jednym z mieszkańców Kolonia Artystów w latach 2001-2008, wybraliśmy się na spacer po Stoczni. Tomek – malarz, artysta wideo, żeglarz i mieszkaniec Gdańska jednocześnie – oprowadził nas po pracowniach artystycznych i galeriach, okraszając wspólną przechadzkę licznymi anegdotami.
Tym z Was, którzy w najbliższym czasie wybierają się do Trójmiasta, szczególnej uwadze polecamy wystawę Agaty Nowosielskiej w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia – „Nirvana”. Nam udało się spotkać z Agatą i kuratorką Jolantą Woszczenko, które osobiście oprowadziły nas po wystawie. Poprzez cykl ponad 30 kompozycji olejnych i kolaży, które powstały na przestrzeni ostatnich dwóch lat, artystka przedstawia nam swoją wizję nirwany, proponując drogę prowadzącą przez wyobraźnię. Śpieszcie się – wystawę zobaczycie wyłącznie do 1 sierpnia!
Pobyt w Trójmieście okazał się świetną okazją, by przyjrzeć się kulisom powstawania oddziału Muzeum Narodowego w Gdańsku – NOMUS Nowe Muzeum Sztuki w Gdańsku. Wybraliśmy się tam w sobotnie przedpołudnie na zaproszenie Anety Szyłak – dyrektorki Muzeum, w której towarzystwie zwiedziliśmy obiekt i rozmawialiśmy nt. idei powstawania na artystycznej mapie Gdańska nowej instytucji i jej planów na przyszłość. To była naprawdę zajmująca dyskusja.
Możliwość goszczenia w tym miejscu już teraz to dla członków Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych nie lada gratka – oficjalne otwarcie zaplanowano dopiero na październik tego roku!
PS Szczególnie miło wspominamy Węgielka, którego pojawienie się wniosło wśród członków Towarzystwa dużo radości i, dzięki pewnemu niezwykłemu zbiegowi okoliczności, udowodniło, że miłujący zwierzęta, miłują też sztukę.
Podczas wyjazdu do Gdańska i Sopotu, w pierwszy weekend lipca, odwiedziliśmy instytucje kultury, pracownie artystów, park rzeźby, spotkaliśmy się z kuratorami, kolekcjonerami i artystami. Za nami liczne rozmowy o sztuce, roli instytucji kultury i wspomnienia znakomitych wystaw. „Od Black Mountain College do Pop Artu. Powojenna sztuka amerykańska i dokumenty z Archiv der Avantgarden” w Państwowej Galerii w Sopocie – to pierwsza z wystaw, którą mieliśmy okazję zobaczyć. Obejrzeliśmy ją w towarzystwie kolekcjonera Egidio Marzony i kuratora Przemysława Strożka, który w piątkowe popołudnie oprowadził nas po wystawie. „Od Black Mountain College do Pop Artu” ukazuje powojenne przeobrażenia artystyczne w Stanach Zjednoczonych na podstawie części zbiorów Archiv der Avantgarden w Dreźnie.
Wybrane na potrzeby wystawy w Sopocie dzieła stanowią ważne świadectwo nowatorskich praktyk artystycznych inicjowanych w XX wieku po drugiej stronie Atlantyku. Wśród artystów, których prace zobaczyć można na ekspozycji, znaleźli się m.in.: Andy Warhol, Josef Albers, Carl Andre, Lawrence Weiner, Cy Twombly, Dick Higgins, Allan Kaprow, Dan Flavin, Bill Bollinger, Dorothea Rockburne, Carolee Schneemann czy Robert Indiana.
Dokąd jeszcze udaliśmy się podczas pobytu w Trójmieście? Dowiecie się tego z kolejnych postów, w których, w formie krótkiej relacji, publikujemy kolejną porcję wspomnień z wyjazdu.
Tak było w weekend na Placu Małachowskiego przed Zachętą! „Żyjąc życiem feministycznym” – program stworzony przez Magdalenę Komornicką, Lilianę Zeic (Piskorską) i Agnieszkę Różyńską – to cztery dni spotkań, tworzących miejsce budowania relacji, bycia ze sobą, słuchania nawzajem swoich opowieści w bezpieczniejszej przestrzeni. Tego lata na Placu czeka nas jeszcze wiele ciekawych wydarzeń i atrakcji, które warto śledzić na https://zacheta.art.pl/pl/wystawy/plac-malachowskiego-2021
Bo Zachęta to nie tylko świetne wystawy i bogaty program edukacyjny, ale też miejsce spotkań, dialogu, miejsce, które łączy, a nie dzieli. W tym roku na plac przed Zachętą powrócą artyści i artystki, edukatorzy i edukatorki, aby stworzyć pod „Prostą tęczą” Marka Sobczyka przestrzeń bezpieczną, otwartą i dostępną dla każdej i każdego. Zapraszamy na plac Małachowskiego!
Wczoraj odwiedziliśmy, położoną w malowniczym miejscu i pięknym ogrodzie, pracownię artysty Marcina Jasika. Możliwość spotkania w pracowni to nie lada gratka – okazja do rozmowy z artystą i poznania źródeł jego inspiracji, ale również obejrzenia, zupełnie przedpremierowo, prac, które co najmniej jeszcze przez jakiś czas, pozostaną nieznane reszcie świata. Marcin Jasik (ur. 1990) to absolwent wydziału malarstwa na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom obronił w pracowni prof. Cieśniewskiego oraz ze specjalizacji u profesora J. Łęckiego z rzeźby. Obrazy Marcina Jasika to ciągłe poszukiwanie języka malarskiego, języka plastycznego, który zmienia się pod wpływem inspiracji, czy jego własnych doświadczeń. W jego pracach widoczna jest swobodna, intuicyjna wypowiedź. Eksperymentuje z fakturą farby, płótna czy też z malarstwem materii. Oprócz malarstwa artysta zajmuje się również fotografią i rzeźbą. Serdecznie dziękujemy za zaproszenie!
„Tych, którzy wstępują do tych samych rzek, coraz to inne zalewają wody” – to tytuł wystawy Konrada Żukowskiego w Clay Warsaw, którą wraz z członkami Towarzystwa Przyjaciół MSN w Warszawie z największą przyjemnością zobaczyliśmy w miniony weekend! Na tej krótkiej, bo zaledwie 4-dniowej (24-27.06) wystawie w Clay Warsaw mieliśmy wyjątkową okazję zobaczyć najnowsze, wielkoformatowe prace krakowskiego artysty. Wydarzenie, zainicjowane i organizowane przez Tomasza Pasieka w Clay Warsaw, to już 2️ monograficzna prezentacja płócien Żukowskiego w Warszawie i możliwość przyjrzenia się nowym twórczym zadaniom, które postawił przed sobą artysta.
W upalne czwartkowe popołudnie znaleźliśmy schronienie w majestatycznych i… przyjemnie chłodnych wnętrzach Muzeum Narodowego, do którego udaliśmy się na zaproszenie zaprzyjaźnionej Fundacji Artystyczna Podróż Hestii, na trwająca właśnie wystawę „Różne spojrzenia. Malarstwo holenderskie i flamandzkie z kolekcji ERGO Hestii”. Na wystawie zaprezentowano obrazy XVII-wiecznych mistrzów holenderskich i flamandzkich, gromadzone na przestrzeni lat przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe Ergo Hestia. To unikatowa w skali kraju niepubliczna kolekcja sztuki dawnej, po raz pierwszy udostępniona szerszej publiczności – na potrzeby wystawy – w zestawieniu z dziełami ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie. Na wystawie możemy zobaczyć 52 obrazy, takich artystów jak Salomon van Ruysdael, David Teniers młodszy, Jan Porcellis, Gabriel Metsu, czy Jan Breughel młodszy. Po wystawie oprowadziła nas jej kuratorka – Aleksandra Janiszewska. Wystawę, która zawiera szereg wydarzeń towarzyszących, można zobaczyć do 25 lipca. Serdecznie polecamy i dziękujemy za zaproszenie!
Przynależność do Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych wiąże się z uczestnictwem w wielu naprawdę wyjątkowych wydarzeniach! Nie inaczej było w minioną sobotę, gdy odwiedziliśmy mieszczącą się w dwóch przestrzeniach – Biurze Wystaw w Warszawie i Muzeum Zofii i Wacława Nałkowskich w Wołominie – wystawę Mikołaja Chylaka „Nie wiem, kto opowiedział mi tę historię”. Tytuł wystawy odnosi się do procesu zapominania, a następnie powrotu zapomnianego. Idea będąca podwaliną tego projektu pojawiła się w jeszcze w zeszłym roku, podczas pierwszego lata pandemii. Po wystawie w Biurze Wystaw oprowadzili nas, wespół, kuratorka Anna Łazar i Mikołaj Chylak. W Muzeum w Wołominie dołączyli do nich Ada Rączka i Natan Kryszk, których prace towarzyszą malarstwu i interwencjom Mikołaja Chylaka na wystawie. A ponieważ w Towarzystwie bardzo cenimy sobie właśnie wspólne towarzystwo, naszą wycieczkę zakończyliśmy nie inaczej jak piknikiem na trawie! Słoneczna, czerwcowa pogoda i piękny, zielony ogród przed Muzeum wręcz zachęcały do takiej właśnie formy wspólnej interakcji. Serdecznie dziękujemy Biurowi Wystaw i Muzeum im. Zofii i Wacława Nałkowskich!
Ach, co to był za weekend! Luzowanie ograniczeń, to również powrót do pozamiejskich wypadów Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i możliwość – wspólnego – obcowania ze sztuką również w weekendy! Niedzielne popołudnie spędziliśmy w oczyszczalnia – niezwykłym miejscu z wyjątkowym klimatem niedaleko Warszawy. Do znajdującej się na terenie Oczyszczalni pracowni, której scenerię stanowią łąki, stawy i drzewa, zaprosiła nas Anna Myca – malarka i współwłaścicielka miejsca. Anna Myca urodziła się w 1966 roku, w Świdwinie. W 1991 uzyskała dyplom (z wyróżnieniem) w pracowni S. Gierowskiego, na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP. Dyplom ten uzupełniła aneksem z malarstwa ściennego wykonany pod kierunkiem E. Tarkowskiego. Od początku swej działalności artystycznej tworzy zarówno w technikach ściennych (fresk i sgraffito), jak i malarstwo na naturalnych sprzętach, typu szafa, blat stołu. Prowadzona przez nią oczyszczalnia to miejsce niezwykłe, w którym sztuka spotyka się z naturą. Na miejscu, poza wizytą i oprowadzaniem w pracowni artystki, na członków Towarzystwa czekał również lunch z wyjątkowej, prowadzonej na miejscu kuchni i chwila relaksu pośród zieleni, w której zatopiona jest Oczyszczalnia. Serdecznie dziękujemy za zaproszenie!
Na pierwsze czerwcowe oprowadzanie, na specjalne zaproszenie Galeria Studio, wybraliśmy się na trwającą w niej właśnie wystawę „Rozspojone”. W podróż po wystawie zabrała członków Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych kuratorka Galerii – Paulina Olszewska, która nie tylko opowiedziała nam o wyselekcjonowanych pod kątem wystawy artystach i ich pracach, ale również wyjaśniła skąd w ogóle wziął się sam pomysł! Zebrane w ramach wystawy prace odnoszą się do zaniku społecznych więzi – lub też do prób ich odbudowy w okolicznościach, które nie sprzyjają spontanicznej komunikacji między ludźmi i rozwojowi codziennych relacji opartych na zaufaniu. Podczas wystawy mamy okazję przyjrzeć się tej zmianie w dwóch kontekstach: w Polsce po 1981 roku i w Egipcie po klęsce tzw. arabskiej wiosny. Wystawę zobaczycie do 18 lipca – zachęcamy do jej zobaczenia i raz jeszcze dziękujemy za zaproszenie!
Z radością informujemy, że mamy nową członkinię komisji 160/160 – jest nią Agnieszka Adam!
Agnieszka jest miłośniczką sztuki współczesnej. Absolwentka studiów podyplomowych „Historia sztuki. Interpretacje” oraz „Sztuka współczesna. Wiedza i rynek”. Z zawodu jest radcą prawnym specjalizującym się w prawie własności intelektualnej i prawie reklamy. Odpowiada za kwestie regulacyjne i prawne w domu sprzedaży mediów interaktywnych Mediafarm. Uczestniczy w pracach grupy prawnej Związku Pracodawców Branży Internetowej IAB Polska. Od kilkunastu lat zajmuje się malarstwem olejnym, ma już na swoim koncie kilka wystaw. Pasjonatka podróży, szczególnie po Azji.
Na zebraniu omówimy sprawozdanie z działalności Towarzystwa w 2020 roku oraz plany na najbliższe półrocze. Odbędzie się głosowanie nad zatwierdzeniem sprawozdania finansowego oraz absolutorium dla Zarządu za rok 2020.
Zachęcamy do zapoznania się z dokumentami przed walnym zebraniem.
Osoby, które nie będą mogły być obecne na zebraniu, mogą być reprezentowane przez pełnomocnika. Wzór pełnomocnictwa znajduje się wraz z innymi dokumentami.
PROPONOWANY PORZĄDEK OBRAD
Zachęta_Bilans_wersja skrócona – 2020r
Wśród Przyjaciół, przy śniadaniu na trawie i kubku kawy na zielonym Placu Małachowskiego przed Zachętą – w takim właśnie Towarzyskim gronie zainaugurowaliśmy otwarcie wystawy „Zimna rewolucja”. Nie mogło być lepiej! Zresztą, przekonajcie się sami!
To właśnie dzisiaj otwarta została nowa, długo wyczekiwana, wystawa w Galerii Zachęta – „Zimna rewolucja”! Z tej okazji zaprosiliśmy członków Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych na przedpremierowe, poranne oprowadzanie kuratorskie po wystawie, podczas którego jako pierwsi mogliśmy posłuchać o tym, jak zrodził się pomysł na wystawę, a także porozmawiać z jej twórcami i kuratorami. „Zimna rewolucja” to efekt współpracy kuratorów: Joanny Kordjak i Jérôme’a Bazin, a także wiodących instytucji kultury z Czech, Francji, Słowacji, Węgier i Polski. Ukazuje rewolucję społeczną lat 50. poprzez malarstwo, fotografię, film, wzornictwo i architekturę (ponad 400 prac z sześciu krajów dawnego bloku wschodniego: Polski, Czechosłowacji, NRD, Bułgarii, Rumunii i Węgier). Wystawa czynna od 27.05-19.09. – serdecznie zapraszamy!
W środowy wieczór członkowie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych mieli przyjemność wziąć udział w wyjątkowym spotkaniu z Katarzyną Kozyrą. Artystka oprowadziła nas po swojej wystawie „Świat wzorcowy”, w której wraca do roli rzeźbiarki, pracując z tym medium po raz pierwszy od czasów Piramidy zwierząt. Stworzona specjalnie na potrzeby ekspozycji w IWP instalacja składa się z kilkuset obiektów używanych przez artystkę w jej projektach, stając się nietypowym podsumowaniem dorobku twórczego Kozyry z ostatnich 25 lat. Na wystawie można zobaczyć ponad 250 oryginalnych obiektów używanych przez Katarzynę Kozyrę w najbardziej znanych jej projektach, w tym m.in. w Olimpii, Łaźni, Łaźni męskiej, Karze i zbrodni. To już ostatnie dni wystawy, którą można zobaczyć w Instytucie Wzornictwa tylko do najbliższej niedzieli 23 maja włącznie!
Lubimy takie weekendy! Za nami świetne wystawy w dobrym towarzystwie – towarzystwie TZSP! A oto i kilka zdjęć z muranowskiej majówki w Galerii Leto i Fundacji Pamoja!
W czwartek, poprzedzający ostatni weekend znakomitej wystawy „Henryk Streng/Marek Włodarski i modernizm żydowsko-polski”, zostaliśmy zaproszeni przez partnerskie Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie na kameralne oprowadzanie po wystawie w Muzeum nad Wisłą.
Streng/Włodarski – twórca oryginalnego modernizmu i zarazem nieortodoksyjnego socrealisty – był artystą czerpiącym z kultury polsko-żydowskiej i ocalałym z Holokaustu, który pozostał przy tożsamości zagładowej. Śledząc jego losy i twórczość, wystawa daje wgląd w zjawiska artystyczne o fundamentalnym znaczeniu dla Europy Środkowo-Wschodniej przed, w trakcie i po II wojnie światowej. Bardzo dziękujemy Towarzystwu Przyjaciół MSN za zaproszenie i przypominamy, że wystawę zobaczyć można tylko do jutra 16.05. – śpieszcie się, bo naprawdę warto!
Tymczasem w Zachęcie trwają intensywne przygotowania do otwarcia wystawy „Zimna rewolucja”, która pokaże inne spojrzenie na sztukę lat 50-tych. Więcej informacji już wkrótce!
W chwilę po tym jak muzea i galerie ponownie otworzyły się dla publiczności, wznowiliśmy wizyty w zaprzyjaźnionych instytucjach sztuki. W miniony piątek, na zaproszenie Fundacji Gierowskiego, zobaczyliśmy wystawę: „Konfrontacje i Argumenty. Sztuka nowoczesna według założeń Galerii Krzywe Koło”. Galeria Krzywe Koło istniała w latach 1956-65, w Warszawie, i zapoczątkowała w Polsce typ galerii autorskiej. Zorganizowano w niej kilkadziesiąt wystaw indywidualnych, w tym m.in. Konfrontacje 1960. Stanowiła aktywny ośrodek życia artystycznego o znaczeniu ogólnokrajowym. Prowadzona przez Mariana Bogusza, jako jedyna w tym czasie galeria sztuki nowoczesnej, promowała nowe rozwiązania formalne i ideowe. Po wystawie oprowadził nas prof. Janusz Zagrodzki, odpowiedzialny również za koncepcję i aranżację wystawy – serdecznie dziękujemy! Wystawa jest czynna do 20 czerwca.
W czwartkowy wieczór odbyło się wyjątkowe spotkanie, w którym, na specjalne zaproszenie marki Glenfiddich – organizatora wydarzenia – wzięła udział artystka Malwina Konopacka. Zaproszeni goście mieli okazję jako pierwsi zobaczyć najnowszą pracę artystki – nowoczesne, minimalistyczne dzieło, łączące metalową konstrukcję z elementami ceramicznymi, przekazaną podczas tego uroczystego wieczoru na rzecz Towarzystwa. Za kilka miesięcy, w październiku tego roku, praca zostanie zlicytowana na aukcji w Desa Unicum, a dochód z jej sprzedaży zostanie w całości przekazany na wsparcie programu „160/160”. Projekt ten, zainicjowany w roku obchodów 160. lat istnienia TZSP, skierowany jest do artystek i artystów z kolekcji Zachęty, a nominowani przez jury artyści otrzymują dofinansowanie na pracę twórczą! Serdecznie dziękujemy marce Glenfiddich za zorganizowanie spotkania oraz wspólny gest wsparcia artystki i Glenfiddich okazany Towarzystwu.
Członkowie Towarzystwa dzięki specjalnemu zaproszeniu mogli odwiedzić zaprzyjaźnioną Fundację Artystyczna Podróż Hestii na wystawie Norbert Delman „A posteriori”. Wystawa ma formę site specific, prace artysty można oglądać także przez okiennice szyby Pawilonu o każdej porze dnia.
Fundacja już od 19 lat realizuje konkurs „Artystyczna Podróż Hestii”, skierowany do młodych twórców. O swojej twórczości i wystawie opowiedział nam sam artysta oraz kuratorka – Maja Wolniewska.
Norbert Delman (ur. w 1989 roku) to rzeźbiarz i performer, twórca wideo, instalacji i grafik, a także kurator wystaw. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Mirosława Bałki, studiował również sztuki piękne w University College Falmouth (UK). Jest współtwórcą przestrzeni artystycznej Stroboskop w Warszawie i finalistą 13. edycji Konkursu Artystyczna Podróż Hestii.
Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych zorganizowało dla swoich członków oprowadzanie po wystawie „Rhizopolis” Joanny Rajkowskiej, którą od 1 lutego można obejrzeć w Zachęcie- Narodowej Galerii Sztuki. Po wystawie oprowadziła nas artystka dzięki czemu mieliśmy okazję posłuchać o kulisach powstania prac oraz innych projektów które artystka realizowała w przestrzeni publicznej, a także o swoich planach na przyszłość.
Rhizopolis jest scenografią zbudowaną do futurystycznego filmu. Jego scenariusz nakreślony przez Rajkowską to propozycja radykalnej zależności, w której zdominowana dotychczas przez człowieka przyroda okazuje się być w swym niewzruszonym trwaniu ratunkiem, dostarczającym tego, co niezbędne dla podtrzymania ludzkiego życia. Zwiedzając wystawę, wkraczamy w obszar zarówno instalacji artystycznej, jak i scenografii do filmu, w którym sami gramy, i do którego być może napiszemy sequele.
Rhizopolis w swoim materialnym wymiarze jest miastem podziemnym utworzonym — zgodnie ze scenariuszem projektu — pod lasem przez desperackich uciekinierów z powierzchni Ziemi. Fikcyjny film da nam szansę na zbliżenie się do tajemniczego, cichego podziemnego świata, do życia korzeni drzew oraz habitatu ostatniej szansy, a to być może pozwoli nam pomyśleć o idei „podziemia” jako o nadziei przetrwania. Bo przecież wraz z tym projektem my, widzowie, schodzimy „do podziemia”, aby na nowo przemyśleć umiejscowienie człowieka i jego fundamentalną zależność od habitatu, który czyni nasze życie możliwym. To zaproszenie do równoległego świata, o którym — pomimo rozległej wiedzy — bardzo niewiele wiemy, i który może stać się naszym hipotetycznym schronieniem, a być może także szansą na zbudowanie bardziej organicznych relacji z przyrodą.
Zaprosiliśmy członków TZSP na specjalne prywatne oprowadzanie po Warszawskiej Galerii Studio. Dorota Jarecka- kierowniczka galerii – opowiedziała nam o pierwszej od dłuższego czasu wystawie wybitnych zbiorów sztuki. Gdy w 1972 roku Józef Szajna objął dyrekcję Teatru Studio, założył w nim galerię sztuki i zakupił pierwsze dzieła do zbiorów. Dziś kolekcja liczy tysiące obiektów, a wśród nich dzieła m.in. Magdaleny Abakanowicz, Edwarda Dwurnika, Edwarda Krasińskiego, Erny Rosenstein, Henryka Stażewskiego. Prace wybitnych artystów polskiego modernizmu stanowią dowód niezwykłej polityki artystycznej tego miejsca, a także nowatorskiego myślenia o interdyscyplinarnym charakterze współczesnej instytucji kultury.
10 lutego zorganizowaliśmy pierwsze w tym roku oprowadzanie kuratorskie po wystawie „Rzeźba w poszukiwaniu miejsca” specjalnie dla naszych członków.
Specjalnie dla członków Towarzystwa spotkanie z artystkami Bożeną Grzyb – Jarodzką i Ewą Cieplewską, twórczyniami grupy LUXUS i stypendystkami programu 160/160. Członkom Towarzystwa opowiedziały o aktualnej pracy, wystawach oraz najnowszym numerze art-zinu.
W działalności artystycznej Grzyb-Jarodzkiej dominują portrety. W latach 80. były to przede wszystkim wizerunki znajomych i przedstawicieli młodzieżowych subkultur, a także podobizny idoli jej pokolenia. Jak to określił Adam Sobota, pisząc na łamach „Formatu” o historii grupy Luxus, „Bożena Grzyb-Jarodzka utrwalała się w pamięci jako autorka portretów ludzi przedstawionych jako idole, mieniących się niepokojącą kolorystyką”. Na podstawie fotografii odtwarzała też we własnym stylu hollywoodzkie portrety bohaterów kinowych. W swoich pracach artystka stosuje silną kolorystykę, co w połączeniu ze wzorami pokrywającymi płótna może przywodzić na myśl psychodeliczne wizje. Widać w jej twórczości inspirację pop-artem, onirycznością, romantyzmem i kiczem. Ewa Cieplewska współzałożyła grupę artystyczną LUXUS – jedną z kluczowych grup artystycznych lat 80. w Polsce. W przeciągu lat uczestniczyła w kilkudziesięciu wystawach formacji, a także współtworzyła Magazyn LUXUS oraz inne publikacje grupy. Swoje działania artystyczne łączy z działaniami proekologicznymi i politycznymi. Oprócz malarstwa, tworzy również zaangażowane happeningi, murale oraz akcje plenerowe. Należy do Koalicji Ratujmy Rzeki. Od początku XXI w. silnie związana z Wisłą, czego wynikiem był projekt Flow/Przepływ (od 2015), który poprzez sztukę miał dbać o środowisko wodne.
Spotkanie odbyło się na zoomie
13 grudnia tego roku minęło 160 lat od powstania Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych — stowarzyszenia, które dało początek dzisiejszej Zachęcie. Jubileuszowe spotkanie członków Towarzystwa odbyło się 12 grudnia na platformie Zoom. Wszystkim uczestnikom dziękujemy za wspólnie spędzony czas.
Członkowie Towarzystwa wzięli udział w spotkaniu online z Dorotą Podlaską, stypendystką programu „160/160”.
Urodzona w 1968 roku w Bydgoszczy artystka to malarka, graficzka, fotografka, autorka akcji i interwencji w przestrzeni. Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, uzyskała dyplom w 1989 roku. Ma w swoim dorobku wystawy m.in. w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Galerii Arsenał w Białymstoku, Galerii Łaźnia w Gdańsku, pobyty studyjne w Finlandii, Francji, Włoszech, Korei Południowej, Japonii.
Członkom Towarzystwa opowiedziała o swoich projektach, sztuce, jedzeniu i przyjaźni.
Członkowie Towarzystwa uczestniczyli w oprowadzaniu kuratorskim Michała Jachuły po wystawie „Żywe magazyny: Artibus”.
Wybór dzieł na pokazie odzwierciedla wszystkie etapy formowania się instytucji i tworzenia jej kolekcji: od założycielskiego momentu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, poprzez czasy istnienia Centralnego Biura Wystaw Artystycznych Zachęta, aż do chwili obecnej, gdy stała się narodową galerią sztuki.
Prace fotograficzne Andrzeja Pawłowskiego z cyklu Genesis przywołują gesty tworzenia „nowego”. Rysunek Marlene Dumas przypomina o dramatycznej śmierci prezydenta Gabriela Narutowicza w 1922 roku, zastrzelonego w Zachęcie przez malarza Eligiusza Niewiadomskiego. Zamach na pierwszego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zbiega się w czasie z powstaniem akwareli przedstawiającej gmach galerii autorstwa Bronisława Kopczyńskiego. Ten z kolei koresponduje z pracą Krzysztofa Wodiczki na temat doświadczeń kobiet związanych z przemocą, zrealizowaną w formie projekcji wideo na fasadzie Zachęty. Jadwiga Sawicka w reklamach kulturalnych „agituje”, pokazując, jak powinny działać instytucje sztuki, a Andrzej Sapija egzemplifikuje pojęcie zbioru. Ten wizualno-liczbowy zapis na papierze w abstrakcyjny sposób unaocznia zbiór artystycznych obiektów z przypisanymi numerami inwentarza. Fragment instalacji Edwarda Krasińskiego z 1997 roku — z wykorzystaniem wizerunku obrazu Śmierć Barbary Radziwiłłówny (1860) Józefa Simmlera — jest echem wystawy tego współczesnego artysty w Zachęcie, a jednocześnie inkarnacją pierwszego dzieła zakupionego przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych.
Na specjalne zaproszenie członkowie Towarzystwa odwiedzili wystawę Grzegorza Kozery „Widzenie powtórne” w Galerii aTak. Wystawa jest zapisem podróży artystycznej Grzegorza Kozery szlakiem Józefa Czapskiego. która – obok osobistych spostrzeżeń i pomysłów – jest również odzwierciedleniem fascynacji wrażliwością wizualną Józefa Czapskiego (1896-1993) – malarza, pisarza, współzałożyciela paryskiej „Kultury” i Komitetu Paryskiego. Jego śladami Kozera podążył do Ameryki Południowej w 2019 roku w ramach przyznanego stypendium Programu „Młoda Polska”.
Warsaw Gallery Weekend 2020 był inny niż dotychczasowe. 10. edycja zastała nas w nowej rzeczywistości, zmienionej pandemią, która wyjątkowo dotkliwie dotknęła środowisko sztuki. Zachowując wszelkie środki ostrożności spotykaliśmy się na początku października na jubileuszowej edycji WGW, podczas której 29 galerii z Warszawy, Łodzi, Poznania, Gliwic i Katowic zaprezentowało ponad stu polskich i zagranicznych artystów.
Na specjalne zaproszenie kolekcjonerów Piotra Bazylko i Tomasza Pasieka zaprosiliśmy członków Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych na oprowadzanie kuratorskie Ewy Tatar po indywidualnej wystawie Martyny Czech. Martyna Czech (ur. 1990) debiutowała na Biennale Malarstwa Bielska Jesień w 2015 roku gdzie zdobyła Grand Prix. Jej prace znajdują się w licznych prywatnych i instytucjonalnych kolekcjach sztuki współczesnej. Aż siedem jej prac zakupiło do swojej kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej.
Choć artystka jest jedną z najbardziej cenionych malarek młodego pokolenia w Polsce, wystawa, zatytułowana „Martyna Czech. Budzi emocje”, będzie jej pierwszym indywidualnym pokazem w Warszawie. Wydarzenie organizowane jest przez Clay.Warsaw w ramach cyklu Clay.ART.
Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych to stowarzyszenie osób przy galerii Zachęta, którym bliska jest sztuka współczesna, którzy chcą w niej aktywnie uczestniczyć i czerpać z dorobku polskiej kultury. Członkostwo w Towarzystwie to ogromny prestiż kontynuowania dzieła założycieli galerii Zachęta, sięgnięcia do świetnych tradycji obywatelskich połowy XIX wieku.
Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych współpracuje z Zachętą przy projektach edukacyjnych. Było współorganizatorem cyklu wykładów w ramach wystawy Płeć? Sprawdzam! Kobiecość i męskość w sztuce Europy Wschodniej (2010) oraz programu edukacyjnego towarzyszącego wystawie Otwierając drzwi? Sztuka białoruska dzisiaj (2011). Razem z Zachętą przygotowało do wydania książkę „Miejsce Kordegarda”, poświęconą historii galerii Kordegarda pod kierownictwem Danuty Wróblewskiej. Współpracowało także przy najbardziej prestiżowych projektach galerii, jak wystawa w Pawilonie Polskim na 54. Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji czy konkurs Spojrzenia 2011. Nagroda Fundacji Deutsche Bank.
Nowy zarząd, wybrany w czerwcu 2013, jako strategię przyjął realizację projektów edukacyjnych skierowanych do nauczycieli przedmiotów artystycznych i uczniów z miejscowości oddalonych od dużych centrów kultury. Jednym z nich jest cykl szkoleń dla nauczycieli Alfabet sztuki, czyli jak czytać sztukę współczesną. Udział w szkoleniach — finansowanych w całości przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych i jego darczyńców— jest bezpłatny. Pracujemy również nad stworzeniem innowacyjnego programu edukacyjnego dla uczniów, który będzie łączył edukację artystyczną z nauką, jak korzystać z otwartych zasobów w internecie. Towarzystwo również wspiera Zachętę – Narodową Galerię Sztuki w jej działaniach na rzecz upowszechniania sztuki współczesnej dzięki otwartym licencjom.
W 2013 roku dzięki staraniom nowego Zarządu Towarzystwo uzyskało status Organizacji Pożytku Publicznego.
Swoim członkom Towarzystwo przybliża sztukę współczesną, oferuje możliwość bezpłatnego zwiedzania wszystkich wystaw organizowanych w galerii, pierwszeństwo przy zaproszeniach na wydarzenia specjalne oraz możliwość uczestniczenia w wydarzeniach tylko dla członków Towarzystwa.
Hanna Wróblewska – Prezes
Natalia Hojny – Wiceprezes
Jakub Biegaj – Sekretarz
Justyna Markiewicz
Agata Wejchert – Dworniak
Igor Ostrowski
Urszula Strykier
Janusz Mieloszyk
Sławomir Wzorek
Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych przy galerii Zachęta kontynuuje świetne tradycje sięgające połowy XIX wieku. Misja instytucji powołanej ze społecznej potrzeby popierania sztuki, opieki nad artystami i jednoczenia narodu w czasach rozbiorów za pomocą spoiwa kultury daje się – przy niewielkich modyfikacjach – zastosować do sytuacji dzisiejszej. „Ojcowie założyciele” Zachęty widzieli sens edukacji artystycznej społeczeństwa w poszerzaniu świadomości, w duchowym wzbogacaniu, a przede wszystkim, mówiąc językiem dzisiejszym – w promocji Polski poprzez dostrzeganą na arenie międzynarodowej „polską szkołę”. Te cele pozostają nadal aktualne. W XIX wieku w części Polski pozostającej pod zaborem rosyjskim pojawiła się obywatelska inicjatywa otoczenia opieką sztuk pięknych dla obopólnej korzyści społeczeństwa i artystów. W 1860 roku powstało Towarzystwo Zachęty do Sztuk Pięknych, które postawiło sobie za zadanie organizowanie wystaw, dokonywanie zakupów najznakomitszych dzieł sztuki w celu stworzenia narodowej kolekcji i udzielanie stypendiów młodym artystom, a także podnoszenie społecznej świadomości poprzez coroczne premie – nagrody w formie reprodukcji dzieł sztuki przyznawane publiczności. Towarzystwo, które korzystało z wynajmowanych lokali, przez wiele lat zabiegało usilnie o pozyskanie godnej siedziby, czemu stały na przeszkodzie niechęć rosyjskiego rządu i trudności finansowe. Dopiero w latach 1898–1900 w wyniku skutecznej polityki Zarządu Towarzystwa i wielkiej ofiarności społecznej powstał zaprojektowany przez wziętego warszawskiego architekta, Stefana Szyllera, gmach Zachęty w centrum Warszawy, u zbiegu ulic Mazowieckiej i Królewskiej. Elegancki, neorenesansowy miejski pałac został ozdobiony rzeźbionym frontonem z dedykacją ARTIBUS – sztukom.
Historia Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych jest historią wspólnego sukcesu artystów i miłośników sztuki. Widomym jego znakiem była własna siedziba Towarzystwa z salami wystawowymi, regularne organizowanie wystaw, tworzenie zbiorów, biblioteki i przyciąganie coraz szerszych grup zainteresowanych sztuką w czasach, kiedy w Warszawie nie było innych galerii czy muzeów. W historię tę wpisany jest również rozdźwięk między konserwatywną sztuką i zachowawczymi tendencjami odbiorców, a przebijającą się nową sztuką i jej promotorami. Są również w historię Zachęty wpisane wielkie emocje i skandale, a także zasadniczy akt narodowego dramatu, jakim było zabójstwo 16 grudnia 1922 roku pierwszego Prezydenta Rzeczypospolitej.
Dawna Zachęta łączyła funkcje wystawiennicze z muzealnymi, gromadząc kolekcję sztuki polskiej, zapoczątkowaną w 1861 roku obrazem Józefa Simmlera Śmierć Barbary Radziwiłłówny. W największej sali, do dziś nazywanej Matejkowską, wisiały dzieła Jana Matejki, m.in. Bitwa pod Grunwaldem, a do zbiorów Towarzystwa należały obrazy tak znane, jak np. Kuropatwy Chełmońskiego, czy Altana Aleksandra Gierymskiego. Chociaż gmach Zachęty, jako jeden z nielicznych w śródmieściu Warszawy, przetrwał II wojnę światową, charakter instytucji uległ zmianie. Bogate zbiory Zachęty zdeponowano w Muzeum Narodowym w Warszawie, gdzie stały się trzonem Galerii Sztuki Polskiej, a w opróżnionym gmachu powołano w 1949 roku Centralne Biuro Wystaw Artystycznych, przekształcone po 1989 roku w Państwową Galerię Sztuki Zachęta. W tym samym roku reaktywowane zostało Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych.
Udział w Radzie Patronów to szczególne wyróżnienie przysługujące osobom zaangażowanym na rzecz wspierania kultury. Darowizna od 10 000 zł rocznie zostanie przeznaczona na wsparcie rozwoju kolekcji Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki.
Patron Zachęty ma prawo do:
„Słoń na Woli” to dzienna, bezpłatna opieka zorganizowana dla dzieci z Ukrainy w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Organizatorem wraz z Wolskim Centrum Kultury jest Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, a wszystko stało się możliwe dzięki grantowi w wysokości 100 000 PLN od Fundacji Most the Most.
Koordynatorką świetlicy jest artystka Pamela Bożek, która na co dzień pracuje z osobami w kryzysie migracyjnym i uchodźczym, współpracują z nią pochodzące z Ukrainy Vera Ganzha i Anna Ilchuk. Zajęcia artystyczne i ruchowe dostosowane do potrzeb dzieci w różnym wieku, a edukatorki i edukatorzy poprowadzą warsztaty zainspirowane sztuką współczesną i zasobami instytucji kultury. Dodatkowo w świetlicy zapewniamy w miarę potrzeby: ciepłe napoje, przekąski, przestrzeń dla opiekunek/opiekunów i dostęp do komputera.
Zachęta wraz z partnerami —Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych i Fundacją Centrum Cyfrowe — realizuje jeden z największych projektów digitalizacji i udostępniania zbiorów sztuki współczesnej w Polsce. W 2023 roku dzięki nowemu systemowi udostępniania zbiorów widzowie obejrzą w sieci kilkaset dzieł z kolekcji Zachęty, w tym rzeźby takie jak Piramida zwierząt Katarzyny Kozyry czy Nowotwory uosobione Aliny Szapocznikow — w technologii 3D.
Projekt Otwarta Zachęta jest rozwinięciem konsekwentnie realizowanej przez galerię polityki otwartości. Do 2023 roku zdigitalizowanych i udostępnionych zostanie 640 dzieł z kolekcji, ponad 2000 materiałów kontekstowych z lat 1970–1990 (katalogi wystaw, plakaty, fotografie, materiały edukacyjne, a nawet kroniki działającego przy Zachęcie w latach 1962–2005 Koła Miłośników Sztuki). Dodatkowo dziesięć unikatowych dzieł z kolekcji Zachęty — w tym wspomniane rzeźby Katarzyny Kozyry i Aliny Szapocznikow — zostanie poddanych konserwacji i digitalizacji w technologii 3D.
Kluczowym zadaniem projektu Otwarta Zachęta jest redukcja wszelkich barier technologicznych —prawnych, sprzętowych, kompetencyjnych czy tych wynikających z niepełnosprawności — w dostępie do cyfrowych zasobów oraz tworzonych przez galerię narzędzi. Dlatego tak ważnymi obszarami projektu są innowacyjność, edukacja i dostępność.
W ramach projektu powstaną:
Równie ważnym obszarem projektu jest otwartość i redukcja barier prawnych ograniczających korzystanie z zasobów galerii. Zachęta już w 2011 roku, jako pierwsza instytucja w Polsce, udostępniła część prac z kolekcji na wolnych licencjach Creative Commons. Dzieła z kolekcji są udostępniane w sposób jasno informujący odbiorców o prawach autorskich, czyli możliwości ponownego wykorzystywania kopii cyfrowych, powielania, modyfikowania, używania do celów zarówno niekomercyjnych, jak i komercyjnych, bez żadnych ograniczeń, ale z poszanowaniem praw osobistych twórcy.
Wszystkie cyfrowe narzędzia zostaną stworzone w oparciu o rozwiązania open source – po zakończeniu prac programistycznych ich kod zostanie udostępniony i będzie mógł zostać wykorzystany przez inne instytucje kultury. Planowany na zakończenie projektu hackathon będzie zaproszeniem dla programistów, projektantów grafiki, twórców interfejsów i menedżerów projektów, by stworzyć własne aplikacje, projekty, a nawet dzieła sztuki z wykorzystaniem cyfrowej kolekcji Zachęty i opracowanych w trakcie trwania projektu narzędzi.
Wszystkie działania w ramach projektu Otwarta Zachęta wpisują się w statutowe cele galerii upowszechniania i promocji sztuki współczesnej. Wierzymy, że uda się to dzięki uzyskaniu możliwie jak najszerszego dostępu do wiedzy, kultury oraz nowoczesnych źródeł informacji.
Otwarta Zachęta. Digitalizacja i udostępnienie polskich zasobów sztuki współczesnej ze zbiorów Zachęty — Narodowej Galerii Sztuki oraz budowa narzędzi informatycznych, rozwój kompetencji kadr kultury, animacja i promocja służące wykorzystaniu i przetwarzaniu cyfrowych zasobów kultury w celach edukacyjnych, naukowych i twórczych.
Całkowita wartość projektu to 7 384 688,10 PLN, przy wartości dofinansowania z budżetu środków europejskich: 6 630 496,31 PLN.
Partnerami Otwartej Zachęty są Fundacja Centrum Cyfrowe i Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych.
W tym roku – 13 grudnia – mija 160. rocznica powołania Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, ojców założycieli dzisiejszej Zachęty. Wspólna inicjatywa obywatelska artystów i miłośników sztuki była jednym z pierwszych tego typu stowarzyszeń w skali światowej.
Ponieważ jubileusz Zachęty przyszło nam obchodzić w czasach szczególnie trudnych dla artystów chcieliśmy uświetnić go projektem, który będzie stanowić dla nich realną pomoc, a jednocześnie będzie pracą nad pamięcią i historią kolekcji. Dlatego Towarzystwo wraz z Zachętą inicjuje akcję 160 stypendiów na 160 lat TZSP.
Przewidziane na kilka lat działania będą jednocześnie wymianą wspomnień i doświadczeń z tymi artystkami i artystami, którzy kształtują kolekcję Zachęty. Od czerwca tego roku co miesiąc będziemy przyznawać co najmniej trzy jednorazowe stypendia, każde po 5 tysięcy złotych prosząc każdego z artystów o wykonanie gestu wobec naszych zbiorów, naszej historii czy budynku. To może być obecność, komentarz, zdanie, wypowiedź pisemna, słowna lub każda inna. Zbiór tych indywidualnych gestów udokumentowanych w porozumieniu z artystami uzupełni historię galerii, jej kolekcji o świadectwo tych czasów. Naszym celem jest ufundowanie 160 stypendiów i zebranie na nie 800 000 złotych. Staną się one wymierną pomocą dla artystów, którzy stają dziś przed ogromnym wyzwaniem jak kontynuować swoją twórczość.
A ponieważ Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych to wspólne działanie miłośników sztuki, co trzy miesiące do komisji przyznającej stypendia zapraszany był inny członek Towarzystwa: Helena Czernecka, Agnieszka Jarosz, Adam Szewczyk, Agnieszka Adam, Dobromiła Błaszczyk, Wanda Falencik Masznicz.
W ciągu 18 miesięcy aż 72 artystów otrzymało stypendia na pracę twórczą.
Pełna lista laureatów.
Jedna z najbardziej rozpoznawalnych polskich artystek na arenie międzynarodowej – Joanna Piotrowska postanowiła przekazać 100 fotografii na rzecz walki z przemocą wobec kobiet.
Alfabet sztuki to cztery spotkania ze sztuką współczesną i twórczością wybranych artystów, których prace znajdują się w zbiorach Zachęty lub prezentowane są na aktualnych wystawach. Sztuka współczesna jest wielowątkowa, a tematem dzieł często stają się problemy społeczne, polityczne czy światopoglądowe. Artyści komentując aktualne i historyczne zjawiska, posługują się różnymi mediami (film, rzeźba, fotografia, malarstwo, performans, scenografia). Celem szkolenia jest prezentacja metod angażowania ucznia w samodzielną analizę dzieła sztuki oraz doskonalenie narzędzi do interpretowania i odczytywania języka współczesnych artystów, a także nauka kreatywności poprzez oglądanie prac, dyskutowanie o nich i branie udziału w inspirowanych nimi warsztatach. Rozmawiając z uczniami o sztuce współczesnej, uczymy ich świadomego odbioru rzeczywistości, krytycznego stosunku do informacji, twórczego i krytycznego myślenia, wrażliwości estetycznej i społecznej, formułowania myśli, otwartości na różnorodność.
Zajęcia w ramach tej edycji szkolenia były okazją do zastanowienia się nad obecnością scenografii w przestrzeni publicznej i jej roli społeczno-politycznej (spotkania i warsztaty wokół wystawy Zmiana ustawienia poświęconej zjawiskom scenograficznym od początków XX wieku do dziś), wypracowania krytycznego podejścia do fotografii publikowanych w mediach, w tym również społecznościowych (cykl zajęć Fotomanipulacje) oraz podjęcia dyskusji na temat obecnych współcześnie przejawów rasizmu, antysemityzmu czy neofaszyzmu, do czego doskonałym pretekstem jest jednoznacznie antywojenna twórczość Käthe Kollwitz prezentowana na wystawie Strajk. Käthe Kollwitz, Hito Steyerl, Keren Donde.
Szkolenie, obejęły łącznie 39 godzin lekcyjnych, były przeznaczone dla nauczycieli spoza Warszawy uczących przedmiotów humanistycznych i artystycznych w szkołach ponadpodstawowych i w starszych klasach szkół podstawowych, oraz wszystkich tych, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę o sztuce współczesnej i poszukują inspiracji do prowadzenia zajęć. Uczestnicy otrzymali zaświadczenia ukończenia kursu oraz materiały edukacyjne.
Warunkiem ukończenia szkolenia było zaprezentowanie zajęć (lekcji, projektu edukacyjnego) przeprowadzonych w placówkach uczestników, do których inspirację stanowiły zajęcia lub materiały edukacyjne prezentowane w ramach szkolenia. Prezentacja odbędzie się podczas ostatniego spotkania z cyklu.
Spotkania odbywały się raz w miesiącu w piątki i soboty. Terminy:
Zajęcia odbywały się w Zachęcie — Narodowej Galerii Sztuki, pl. Małachowskiego 3 w Warszawie. Organizatorzy zapewnili zakwaterowanie i zwrot kosztów podróży.
W tym roku Zachęta po raz kolejny wychodzi ze sztuką na plac Małachowskiego.
Rok temu plac po ponad 100 latach przestał być parkingiem i stał się przestrzenią wymiany myśli, miejscem prezentowania sztuki oraz edukacji kulturalnej. Chcieliśmy by i w tym roku plac zachęcał do wejścia do galerii.
Dzięki wsparciu i zaangażowaniu członków Towarzystwa mogliśmy wesprzeć rekonstrukcję „Prostej Tęczy” Marka Sobczyka, która pierwszy raz była pokazywana na Placu Małachowskiego w 1991 roku. W wyniku spontanicznej akcji crowdfundingowej zebraliśmy 12 300 złotych. Dziękujemy wszystkim członkom Towarzystwa dzięki którym ten projekt mógł się wydarzyć!
Alfabet sztuki, czyli jak czytać sztukę współczesną
terminy zjazdów: 16-17.03.2018, 13-14.04.2018, 18-19.05.2018, 15-16.06.2018
Alfabet sztuki to cztery spotkania ze sztuką współczesną i twórczością wybranych artystów, których prace znajdują się w zbiorach Zachęty lub prezentowane są na aktualnych wystawach. Sztuka współczesna jest wielowątkowa, a tematem dzieł często stają się problemy społeczne, polityczne, czy światopoglądowe. Artyści, komentując aktualne i historyczne zjawiska, posługują się różnymi mediami (film, rzeźba, fotografia, malarstwo, performans). Celem szkolenia jest prezentacja metod angażowania ucznia w samodzielną analizę dzieła sztuki oraz doskonalenie narzędzi do interpretowania i odczytywania języka współczesnych artystów, a także nauka kreatywności poprzez oglądanie prac, dyskutowanie o nich i branie udziału w inspirowanych nimi warsztatach. Rozmawiając z uczniami o sztuce współczesnej, uczymy ich świadomego odbioru rzeczywistości i krytycznego stosunku do informacji kreowanych przez media.
Szkolenie przeznaczone jest dla nauczycieli szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, nauczających wiedzy o kulturze, historii sztuki, języka polskiego i przedmiotów artystycznych oraz wszystkich tych, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę o sztuce współczesnej i poszukują inspiracji do prowadzenia zajęć. Uczestnicy otrzymają zaświadczenia ukończenia kursu oraz materiały edukacyjne.
Warunkiem ukończenia szkolenia będzie zaprezentowanie zajęć (lekcji, projektu edukacyjnego) przeprowadzonych w placówkach uczestników, do których inspirację stanowiły zajęcia lub materiały edukacyjne prezentowane w ramach szkolenia. Prezentacja odbędzie się podczas ostatniego spotkania z cyklu.
Zajęcia odbywają się w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki, pl. Małachowskiego 3 w Warszawie. Organizatorzy zapewniają zakwaterowanie i zwrot kosztów podróży.
Organizatorem szkolenia jest Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych we współpracy z Zachętą – Narodową Galerią Sztuki.
Sztuka edukacji to cykl dorocznych konferencji dotyczących szeroko pojętej kultury w programach nauczania oraz możliwości współpracy między szkołą, a publicznymi i niepublicznymi instytucjami kultury (m.in. samorządowymi instytucjami kultury czy organizacjami pozarządowymi) przy tworzeniu projektów edukacyjnych. Inicjatorem konferencji jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, organizatorem i koordynatorem Zachęta — Narodowa Galeria Sztuki
wraz z partnerami z miast goszczących wydarzenie.
Sztuka edukacji to spotkania praktyków zajmujących się edukacją kulturalną dzieci i młodzieży — zarówno formalną, jak i nieformalną. Biorą w nich udział nauczyciele, pedagodzy, edukatorzy, animatorzy i artyści. Stwarzamy przestrzeń do rozmów, dyskusji i wymiany doświadczeń. Wspólnie szukamy miejsca
dla kultury i sztuki w szkole oraz zastanawiamy się, jak możemy się uzupełniać. Poprzez prezentację dobrych praktyk wskazujemy wartości wynikające ze współpracy między środowiskami przy realizacji projektów. Inspirujemy i budujemy sieci kontaktów. Konferencje są bowiem świetną okazją do nawiązania relacji, które mogą stać się początkiem wspólnych projektów oraz do propagowania idei, że kultura jest niezbędnym narzędziem, by funkcjonować w społeczeństwie.
W tegorocznej konferencji nasze Towarzystwo było partnerem.
Dzięki darowiznom otrzymanym od Mecenasów Towarzystwa uczestniczki projektu Sharon Lockhart Mały przegląd z Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii w Rudzienku, pojechały do Wenecji zobaczyć wystawę w Pawilonie Polskim i spotkały się z artystami – Sharon Lockhart i Markiem Bradfordem.
Dzięki darowiznom otrzymanym od Mecenasów Towarzystwa w dalszym ciągu wspieramy budowę kolekcji Zachęty. Otrzymaliśmy darowiznę na zakup pracy Olgi Wolniak Marek i Tomek (portret Marka Sobczyka i Tomasza Piłata).
SZKOLENIE DLA NAUCZYCIELI 2017
ALFABET SZTUKI, CZYLI JAK CZYTAĆ SZTUKĘ WSPÓŁCZESNĄ
Alfabet sztuki to cztery spotkania ze sztuką współczesną i twórczością wybranych artystów, których prace znajdują się w zbiorach Zachęty lub prezentowane są na aktualnych wystawach. Sztuka współczesna jest wielowątkowa, a tematem dzieł często stają się problemy społeczne, polityczne, czy światopoglądowe. Artyści, komentując aktualne i historyczne zjawiska, posługują się różnymi mediami (film, rzeźba, fotografia, malarstwo, performans). Celem szkolenia jest prezentacja metod angażowania ucznia w samodzielną analizę dzieła sztuki oraz doskonalenie narzędzi do interpretowania i odczytywania języka współczesnych artystów, a także nauka kreatywności poprzez oglądanie prac, dyskutowanie o nich i branie udziału w inspirowanych nimi warsztatach. Rozmawiając z uczniami o sztuce współczesnej, uczymy ich świadomego odbioru rzeczywistości i krytycznego stosunku do informacji kreowanych przez media. Podczas szkolenia zostaną omówione między innymi takie zagadnienia jak: sztuka w przestrzeni publicznej, sztuka zaangażowana społecznie, sztuka krytyczna, wątki historyczne w twórczości współczesnych artystów, czy projektowanie graficzne. Opowiemy również, jak twórczo wykorzystać w edukacji zasoby portalu otwartazacheta.pl, wskażemy inne portale i strony internetowe, z których warto czerpać wiedzę o sztuce współczesnej.
Szkolenie obejmujące łącznie 40 godzin lekcyjnych przeznaczone jest dla nauczycieli szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, nauczających wiedzy o kulturze, historii sztuki, języka polskiego i przedmiotów artystycznych oraz wszystkich tych, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę o sztuce współczesnej i poszukują inspiracji do prowadzenia zajęć. Uczestnicy otrzymają zaświadczenia ukończenia kursu oraz materiały edukacyjne.
6 października (piątek) 2017
16.30–17 — powitanie uczestników, wprowadzenie, przedstawienie programu szkolenia
17–20 — warsztaty Opowieść kolekcji
prowadzenie: Magdalena Staroszczyk
Czy kolekcja Zachęty może stanowić narrację? Jakie opowieści można w niej odnaleźć? Zbadamy to z pomocą niewidzialnych przedmiotów z niewidzialnych worków, wspólnego śnienia i innych nietypowych narzędzi. Warsztaty mają charakter opowiadania, wykorzystują techniki teatru improwizowanego i storytellingu. Służą rozwijaniu wyobraźni i wrażliwości na osobisty odbiór sztuki współczesnej.
Warsztaty inspirowane grą zatytułowaną Graj w kolekcję! dostępną na www.zacheta.art.pl
Magdalena Staroszczyk — doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW, muzealniczka. W działaniach edukacyjnych wykorzystuje swoje doświadczenie w pracy z teatrem improwizowanym, performansem i storytellingiem. Z Zachętą współpracuje od 2013 roku, prowadząc zajęcia w ramach szkoleń z cyklu Alfabet sztuki, czyli jak czytać sztukę współczesną.
20 — kolacja w Zachęcie (bistro Po prostu Zachęta)
7 października (sobota) 2017
9–13 Warsztaty Wystawa jako pole działania
prowadzenie: Marcin Matuszewski i Anna Zdzieborska
Jak wiele o dziełach sztuki możemy się dowiedzieć, zwiedzając wystawę samodzielnie? Jak zmienia się nasz odbiór w zależności od tego, czy oglądamy wystawę sami czy jesteśmy oprowadzani przez przewodnika? Jak dzieło sztuki może nas inspirować? Podczas warsztatów poświęconych analizie dzieła sztuki wspólnie obejrzymy aktualne wystawy. Na przykładzie materiałów edukacyjnych przygotowanych i udostępnianych przez Zachętę oraz prostych ćwiczeń inspirowanych wybranymi pracami rozwijać będziemy narzędzia do interpretowania i odczytywania języka współczesnych artystów.
Anna Zdzieborska — historyczka sztuki, edukatorka, pracowniczka działu edukacji w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. Koordynatorka i autorka programów i projektów edukacyjnych w Zachęcie, m.in. programów towarzyszących wystawom, programów kierowanych do osób niewidomych, niesłyszących i ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz projektu Zachęta dla nauczycieli obejmującego szkolenia, spotkania, warsztaty i konferencje dla nauczycieli. Prowadzi warsztaty o sztuce współczesnej dla młodzieży i dorosłych. Koordynatorka konferencji z cyklu Sztuka edukacji.
Marcin Matuszewski — student kulturoznawstwa w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. W Zachęcie prowadzi warsztaty dla młodzieży, oprowadza po wystawach, prowadzi spotkania z cyklu Sztuka dostępna oraz szkolenia dla nauczycieli. W wolnych chwilach tworzy kolaże.
13.00–13.30 — przerwa
13.30–15.00 — Warsztaty Autoportret
prowadzenie: Maria Kiesner
Maria Lassnig dużo uwagi poświęcała obserwacji własnego ciała. Skupiała się przede wszystkim na relacji swojego wnętrza z otaczającym światem. Obserwacje i doświadczenia przełożyła na język sztuki, tworząc liczne autoportrety. Przez blisko 70 lat swojej aktywności artystycznej namalowała setki autoportretów przedstawiających ją w różnych kontekstach i momentach życia. To malarska opowieść o kruchości ludzkiego ciała, upływie czasu i przemijaniu.
Podczas warsztatów każdy z uczestników stworzy swój własny malarski autoportret.
Więcej o wystawie: https://zacheta.art.pl/pl/wystawy/maria-lassnig
Maria Kiesner — absolwentka Wydziału Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom pod kierunkiem prof. J. Modzelewskiego). W 2009 obroniła doktorat pod tytułem “Miasto przed burzą” na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 2005 i 2007 stypendystka MKiDN. Od 2008 roku pracuje jako adiunkt w Instytucie Edukacji Artystycznej na Akademii Pedagogiki Specjalnej im Marii Grzegorzewskiej w Warszawie, gdzie prowadzi zajęcia z przedmiotów malarstwo oraz metodyka nauczania plastyki. W roku akademickim 2015-2016 pracowała jako asystent w pracowni Malarstwa i rysunku Prof. Andrzeja Bieńkowskiego i Prof. Łukasza Korolkiewicza na Wydziale Wzornictwa warszawskiej ASP oraz prowadziła samodzielnie pracownię malarstwa w Katedrze Mody Wydziału Wzornictwa APS w Warszawie. Maluje architekturę i pejzaże miejskie. Przedstawia obiekty realistycznie, ascetycznie i bez sztafażu. Interesują ją fabryki, dworce, szkoły, domy kultury i zapomniane relikty socmodernizmu i modernizmu.
15 — obiad w Zachęcie (bistro Po prostu Zachęta)
24 listopada (piątek) 2017
16.30-18 — warsztaty Zapis emocji
Podczas warsztatów pozmawiamy o emocjach, ich ekspresji i obecności w sztuce abstrakcyjnej. Czy rzeczywiście z dzieła nieprzedstawiającej nic nie sposób wyczytać? Na koniec stworzymy własne prace abstrakcyjne ilustrujące nazwane przez nas emocje. Spróbujemy wyrazić je również w Polskim Języku Migowym.
Prowadzenie: Daniel Kotowski
Daniel Kotowski — absolwent Polsko – Japońskiej Akademii Technik Komputerowych, obecnie na studiach magisterskich na Architekturze Wnętrz w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest aktywnym członkiem Grupy Artystów Głuchych. Interesuje się sztuką, architekturą wnętrz i architekturą. Od 2017 roku prowadzi w Zachęcie cykl spotkań „Zachęta miga” w Polskim Języku Migowym.
20 — kolacja w Zachęcie (Po prostu bistro)
25 listopada (sobota) 2017
9-10.45 — Sztuka wychodzi na ulice. Warsztaty na wystawie Radość nowych konstrukcji. (Po)wojenne utopie Mariana Bogusza
Prowadzenie: Marta Kwapich
Marian Bogusz to jedna z ciekawszych postaci polskiej powojennej sceny artystycznej. Malarz, scenograf, projektant, przede wszystkim zaś niezwykły wizjoner i popularyzator sztuki. Od początku jego twórczej działalności przyświecała mu idea edukacji estetycznej oraz aktywnego kształtowania otoczenia człowieka poprzez sztukę. Zdaniem Bogusza ważną misją artysty miało być dążenie do ulepszania przestrzeni, a co za tym idzie również rodzących się w niej stosunków międzyludzkich. Właśnie te zagadnienia staną się tematem naszych warsztatów, w ramach których postaramy się stworzyć projekt ekspozycji prezentującej sztukę w wybranej przestrzeni publicznej.
Marta Kwapich – absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim, obecnie studiuje wzornictwo na Akademii Sztuk Pięknych. W Zachęcie oprowadza po wystawach i prowadzi warsztaty dla młodzieży. Interesuje się historią kultury, sztuki oraz designu i te właśnie wątki stara się eksponować podczas zajęć edukacyjnych.
10.45-11 — przerwa
11-13 — warsztaty wokół twórczości Mariana Bogusza
Prowadzenie: Zofia Hejke
Zofia Hejke — animatorka kultury, edukatorka, nauczycielka reklamy i artystka (tkanina unikatowa i malarstwo). Kolejność nie jest przypadkowa. Jej ostatnie lata zawodowe zdominowane zostały przez różne projekty określane jako edukowanie przez sztukę. Od 2013 współpracuje z działem edukacji galerii Zachęta, prowadząc warsztaty twórcze w ramach szkoleń dla nauczycieli. Wykształcenie artystyczne rozszerzone o formy podyplomowych studiów m.in. zarządzanie kulturą w strukturach Unii Europejskiej czy strategia reklamy.
13-13.15 — przerwa
13.15-14.45 — Twórcza moc języka. Warsztaty na wystawie Marii Anto
Prowadzenie: Marcin Matuszewski
Maria Anto często czerpała inspiracje z poezji. Jednym z bliskich jej poetów był Bolesław Leśmian. Podobnie jak w jego poezji, w malarstwie Anto swobodnie łączy przyrodę, świat ludzi oraz wytwory zbiorowej i własnej wyobraźni. Na przykładzie ich twórczości widać, że język (literacki czy malarski) ma moc kreacji, stwarzania świata. Malując czy opisując postaci, zwierzęta, rośliny artyści powołują je do życia. Sami stwarzają panujące w tym świecie prawa i atmosferę. Na warsztatach przeczytamy wybrane wiersze Bolesława Leśmiana i spróbujemy połączyć je z obrazami Marii Anto. Zobaczymy co wyniknie ze zderzenia tych dwóch niezwykłych światów. Zastanowimy się jaką rolę w kreacji tego świata ma obiorca – jego skojarzenia i wyobraźnia.
Marcin Matuszewski — student kulturoznawstwa w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. W Zachęcie prowadzi warsztaty dla młodzieży, oprowadza po wystawach, prowadzi spotkania z cyklu Sztuka dostępna oraz szkolenia dla nauczycieli. W wolnych chwilach tworzy kolaże.
15 — obiad w Zachęcie (Po prostu bistro)
15 grudnia (piątek) 2017
16.30-18 — warsztaty Tęczowe haiku na wystawie Sarkis. Tęcza anioła
Prowadzenie: Marcin Matuszewski
Wystawa Sarkisa — ormiańskiego artysty konceptualnego, jednego z najważniejszych klasyków sztuki XX i XXI wieku — to świetna okazja do zastanowienia się nad różnymi koncepcjami prezentowania historii, tradycji i doświadczeń zbiorowych. Jego wystawę obejrzymy myśląc o haiku — prostej formie poetyckiej o konkretnej i niezmiennej strukturze, wywodzącej się z Japonii okresu Edo. Podczas warsztatów zastanowimy się, jak słowo może funkcjonować w przestrzeni oraz jak może łączyć się w językowe konstelacje. W oparciu o neony prezentowane na wystawie spróbujemy stworzyć nasze własne tęczowe haiku.
Marcin Matuszewski — student kulturoznawstwa w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. W Zachęcie prowadzi warsztaty dla młodzieży, oprowadza po wystawach, prowadzi spotkania z cyklu Sztuka dostępna oraz szkolenia dla nauczycieli. W wolnych chwilach tworzy kolaże.
18 — kolacja w Zachęcie (Po prostu bistro)
16 grudnia (sobota) 2017
9-10.45 — wykład o twórczości Wojciecha Bąkowskiego
Prowadzenie: Karolina Vyšata
Karolina Vyšata — historyczka sztuki, kuratorka, edukatorka, animatorka kultury. Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i podyplomowych Muzealniczych Studiów Kuratorskich Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Współpracowała z Muzeum Narodowym w Warszawie, Zachętą – Narodową Galerią Sztuki, Uniwersytetem Dzieci. Kuratorka i realizatorka programów edukacyjnych i wystaw sztuki współczesnej. Od 2008 roku związana z Galerią Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie, w ramach której m.in. realizuje projekt www.sztuka24h.edu.pl.
10.45-11 — przerwa
11-13 — warsztaty wokół twórczości Wojciecha Bąkowskiego
Prowadzenie: Zofia Hejke
Zofia Hejke — animatorka kultury, edukatorka, nauczycielka reklamy i artystka (tkanina unikatowa i malarstwo). Kolejność nie jest przypadkowa. Jej ostatnie lata zawodowe zdominowane zostały przez różne projekty określane jako edukowanie przez sztukę. Od 2013 współpracuje z działem edukacji galerii Zachęta, prowadząc warsztaty twórcze w ramach szkoleń dla nauczycieli. Wykształcenie artystyczne rozszerzone o formy podyplomowych studiów m.in. zarządzanie kulturą w strukturach Unii Europejskiej czy strategia reklamy.
13-13.15 — przerwa
13.15-14.45 — Wykład Co tworzyłby dziś Paul Cézanne? Liczne oblicza sztuki współczesnej
prowadzenie: dr Monika Murawska
Sztuka współczesna jest wieloforemna, nie jest jak linia prosta, ale jak „zygzak”, bowiem zbacza z obranych dróg, zmienia tory i zaskakuje. To sztuka po końcu sztuki, jak ujmuje to Arthur Danto, ponieważ nie jest już tym, czym była kiedyś, już sto lat temu jej paradygmat uległ radykalnemu przekształceniu. Zmieniła się też funkcja artysty. Stefan Morawski wyznaczył swojego czasu cztery drogi, jakimi podąża dziś artysta: doznanie, mass media wraz z działaniami w codzienności, nowe technologie i konceptualizm. Czasem drogi te krzyżują się ze sobą i splatają, ale niekiedy biegną od siebie niezależnie.
Pytanie, jakie chcemy tu postawić, dotyczy istoty samej sztuki, czy też jej nieuchwytności. A także tego, jak zmieniła się rola artysty, czy i gdzie we współczesnym świecie znalazłoby się jeszcze miejsce dla takiego twórcy jak Paul Cézanne, dla koryfeusza nowoczesności, artysty buntownika, malarza odrzucanego przez wiele lat i skłóconego ze światem. Czy artysta widzi więcej, czy, paradoksalnie, mniej, ponieważ pomija to, co według niego nieistotne? Czy sztuka nie zdaje sprawy raczej z rozpadu rzeczywistości niż z jej spoistości i swojskości? Co wobec tego tworzyłby dziś Cézanne?
dr Monika Murawska — absolwentka filozofii i historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie zajmowała się przede wszystkim historią filmu. Studiowała na Université Paris X Nanterre i Katholieke Universiteit Leuven. W 2008 roku obroniła doktorat na Uniwersytecie Warszawskim poświęcony współczesnej fenomenologii francuskiej. Jest trzykrotną stypendystką rządu francuskiego, sekretarzem redakcji „Przeglądu Filozoficzno-Literackiego” i członkiem Polskiego Towarzystwa Fenomenologicznego. Autorka książek: Problem innego (2005) i Filozofowanie z zamkniętymi oczami (2011) oraz licznych artykułów na temat fenomenologii sztuki.
15 — obiad w Zachęcie (Po prostu bistro)
12 stycznia (piątek) 2017
16.30-17.30 oprowadzanie po wystawie Anny Ostoi
Prowadzenie: Sara Herczyńska
Sara Herczyńska – studentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Doświadczenie w edukacji i organizacji wydarzeń kulturalnych zdobyła w ramach projektu Moishe House Warszawa. Edukatorka i przewodniczka w Zachęcie, prowadzi warsztaty dla młodzieży.
17.30 – wyjście na spektakl TR Warszawa w ATM Studio (dojazd autobusem 146 z przystanku Rondo Waszyngtona do przystanku Jeziorowa)
19.00 – spektakl „Moja walka”
13 stycznia (sobota) 2017
9—12.00 Miłośnik sztuki. Spotkanie i warsztaty z Karoliną Bregułą
prowadzenie: Karolina Vyšata
Tytułowy Miłośnik sztuki to „everyman, który choć nie jest zawodowym znawcą sztuki i często rozumie ją inaczej niż krytycy, czerpie z niej prawdziwą radość” (http://karolinabregula.com/index.php/portfolio/project/pl/28).
A jaki jest nasz stosunek do sztuki? Jak na nią patrzymy? Jak interpretujemy? Jak odczuwamy? Czy często używamy sformułowania „nie rozumiem”? W czasie spotkania z Karoliną Bregułą zapoznamy się z twórczością artystki oraz spróbujemy swoich sił w alternatywnych (?) formach interpretacji.
Karolina Breguła (ur. 1979) – artystka multimedialna, autorka instalacji, happeningów, wideo i fotografii. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, doktorantka na tej samej uczelni. Jej prace pokazywane były między innymi w Muzeum Narodowym w Warszawie, w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, w Jewish Museum w Nowym Jorku czy na 55. Biennale Sztuki w Wenecji. Laureatka drugiej nagrody w konkursie Spojrzenia 2013 i trzeciej nagrody Samsung Art Master 2007. Laureatka wielu stypendiów jak stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, stypendium Młoda Polska i stypendium Funduszu Wyszehradzkiego. Autorka takich projektów jak Fire-Followers (2013), Biuro tłumaczeń sztuki (2010) czy Niech nas zobaczą (2003). W kolekcji Zachęty znajduje się praca artsytki Biuro budowy pomnika (2016) https://zacheta.art.pl/pl/kolekcja/katalog/bregula-karolina-biuro-budowy-pomnika
Karolina Vyšata — historyczka sztuki, kuratorka, edukatorka, animatorka kultury. Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i podyplomowych Muzealniczych Studiów Kuratorskich Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Współpracowała z Muzeum Narodowym w Warszawie, Zachętą – Narodową Galerią Sztuki, Uniwersytetem Dzieci. Kuratorka i realizatorka programów edukacyjnych i wystaw sztuki współczesnej. Od 2008 roku związana z Galerią Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie, w ramach której m.in. realizuje projekt www.sztuka24h.edu.pl.
12.00 przerwa kawowa, lunch
12.15—13.45 Warsztaty wokół twórczości Anny Ostoi
prowadzenie: Zofia Hejke
Zofia Hejke — animatorka kultury, edukatorka, nauczycielka reklamy i artystka (tkanina unikatowa i malarstwo). Kolejność nie jest przypadkowa. Jej ostatnie lata zawodowe zdominowane zostały przez różne projekty określane jako edukowanie przez sztukę. Od 2013 współpracuje z działem edukacji galerii Zachęta, prowadząc warsztaty twórcze w ramach szkoleń dla nauczycieli. Wykształcenie artystyczne rozszerzone o formy podyplomowych studiów m.in. zarządzanie kulturą w strukturach Unii Europejskiej czy strategia reklamy.
14 przerwa kawowa
14.15—15.30 prezentacje uczestników szkolenia
Chcielibyśmy się dowiedzieć, czy i w jaki sposób zajęcia przeprowadzone w ramach szkolenia zainspirowały Państwa do poprowadzenia lekcji w szkole. Czy poprowadziliście warsztaty według scenariusza zaprezentowanego podczas szkolenia? Co zmieniliście? A może wymyśliliście całkiem inne warsztaty wokół twórczości artystów, z których twórczością zapoznaliście się podczas szkolenia? Może zainspirowała was Gra w kolekcję? A może wypróbowaliście metody pracy, którymi posługują się edukatorzy Zachęty? Jak odebrali to uczniowie? Jakie elementy szkolenia uważacie za wartościowe? A jakie uważacie za niemożliwe do zrealizowania w szkole? Każdy uczestnik będzie miał 5 minut na krótką relację, którą można zilustrować zdjęciami dokumentującymi zajęcia lub efekty pracy.
15.30 obiad w Zachęcie
Osiem prac współczesnych artystów, 465 fundatorów i 88 470 zł – to efekt kampanii crowdfundingowej „Buduj z nami kolekcję Zachęty”, w którą również zaangażowali się członkowie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.
Dodatkowo Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych zostało partnerem i jednym z głównych fundatorów. Dzięki środkom uzyskanym ze zbiórki 1% podatku zakupiono do kolekcji Zachęty pracę Karola Radziszewskiego Scotch Pink (Siusiu w torcik).
Prace można było oglądać na oficjalnym pokazie w Zachęcie, który był dedykowany przede wszystkim fundatorom, którzy zdecydowali się wesprzeć rozwój kolekcji. Dzięki akcji crowdfundingowej zakupiono również m.in. fotografie Adama Rzepeckiego, Andrzeja Tobisa, książkę artystyczną grupy Luxus, serie filmów Anny Senkary i Cezarego Koczwarskiego,film Anny Jermolaewej, Wojciecha Gilowicza oraz prace Izy Tarasewicz i Moniki Zawadzki. Podczas pokazu zostały wyeksponowane w sąsiedztwie innych, już historycznych dzieł ze zbiorów Zachęty.
PROGRAM:
28 października (piątek) 2016
16.30–17 — powitanie uczestników, wprowadzenie, przedstawienie programu szkolenia
17–18 — O edukacji w Zachęcie i otwartych zasobach edukacyjnych, prowadzenie: Anna Zdzieborska (dział edukacji Zachęty)
18 — kolacja w Zachęcie (Po prostu bistro)
19 – 20 – oprowadzanie po wystawie Wreszcie we własnym domu. Dom Polski w transformacji, w ramach 8 edycji festiwalu „Warszawa w budowie”, Budynek drukarni, ul. Nowogrodzka 84/86
29 października (sobota) 2016
9–12 — warsztaty Opowieść kolekcji
prowadzenie: Magdalena Staroszczyk
Czy kolekcja Zachęty może stanowić narrację? Jakie opowieści można w niej odnaleźć? Zbadamy to z pomocą niewidzialnych przedmiotów z niewidzialnych worków, wspólnego śnienia i innych nietypowych narzędzi. Warsztaty mają charakter opowiadania, wykorzystują techniki teatru improwizowanego i storytellingu. Służą rozwijaniu wyobraźni i wrażliwości na osobisty odbiór sztuki współczesnej.
Warsztaty inspirowane grą zatytułowaną Graj w kolekcję! dostępną na www.zacheta.art.pl
Magdalena Staroszczyk — doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW, muzealniczka. W działaniach edukacyjnych wykorzystuje swoje doświadczenie w pracy z teatrem improwizowanym, performansem i storytellingiem. Z Zachętą współpracuje od 2013 roku, prowadząc zajęcia w ramach szkoleń z cyklu Alfabet sztuki, czyli jak czytać sztukę współczesną.
12-12.30 — przerwa
12.30-14 — Wykład o twórczości Wojciecha Wodiczki oraz oprowadzanie po wystawie Krzysztofa Wodiczki i Jarosława Kozakiewicza Rozbrojenie kultury. Projekt Instytutu Rozbrojenia Kultury i Zniesienia Wojen im. Józefa Rotblata (http://zacheta.art.pl/pl/wystawy/jaroslaw-kozakiewicz-i-krzysztof-wodiczko-rozbrajanie-kultur)
prowadzenie: Marcin Matuszewski
Marcin Matuszewski — student kulturoznawstwa w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. W Zachęcie prowadzi warsztaty dla młodzieży i oprowadza po wystawach.
14.15-16 — Warsztaty wokół twórczości Krzysztofa Wodiczki
prowadzenie: Zofia Hejke
Zofia Hejke — animatorka kultury, edukatorka, nauczycielka reklamy i artystka (tkanina unikatowa i malarstwo). Kolejność nie jest przypadkowa. Jej ostatnie lata zawodowe zdominowane zostały przez różne projekty określane jako edukowanie przez sztukę. Od 2013 współpracuje z działem edukacji galerii Zachęta, prowadząc warsztaty twórcze w ramach szkoleń dla nauczycieli z cyklu Kolekcja Zachęty. Przewodnik po polskiej sztuce współczesnej i Alfabet sztuki, czyli jak czytać sztukę współczesną, współorganizowanych przez Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń oraz Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych. Wykształcenie artystyczne rozszerzone o formy podyplomowych studiów m.in. zarządzanie kulturą w strukturach Unii Europejskiej czy strategia reklamy.
16 — obiad w Zachęcie (Po prostu bistro)
25 listopada (piątek) 2016
16.30–18 — zwiedzanie wystawy Wanda Czełkowska. Retrospekcja w Muzeum Rzeźby im. X. Dunikowskiego (ul. Puławska 113 a)
18.30–20 — oprowadzanie po wystawie Polska – kraj folkloru? w galerii Zachęta
Więcej o wystawie: https://zacheta.art.pl/pl/wystawy/polska-kraj-folkloru
prowadzenie: Marcin Matuszewski
20 — kolacja w Zachęcie (Po prostu bistro)
26 listopada (sobota) 2016
9–11 — warsztaty O budowaniu relacji z dziełem sztuki
Prowadzenie: Karolina Vyšata
Spotkanie poświęcone percepcji oraz analizie dzieła sztuki, budowaniu kontekstu opartego zarówno na wiedzy jak i indywidualnym doświadczeniu odbiorcy, oraz wspólnemu wypracowaniu narzędzi dydaktycznych ułatwiających wzbudzanie refleksji na temat sztuki. Zaprezentowane zostaną materiały edukacyjne przygotowane i udostępniane przez Zachętę – Narodową Galerię Sztuki (www.zacheta.art.pl) i Galerię Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki (www.sztuka24edu.pl).
Karolina Vyšata — historyczka sztuki, kuratorka, edukatorka, animatorka kultury. Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i podyplomowych Muzealniczych Studiów Kuratorskich Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Współpracowała z Muzeum Narodowym w Warszawie, Zachętą – Narodową Galerią Sztuki, Uniwersytetem Dzieci. Kuratorka i realizatorka programów edukacyjnych i wystaw sztuki współczesnej. Od 2008 roku związana z Galerią Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie, w ramach której m.in. realizuje projekt www.sztuka24h.edu.pl. Współpracuje z przedszkolami realizując autorskie programy historii sztuki (Przedszkole Montessori „Otwieramy dzieciom świat” w Krakowie, Przedszkole „Świat Montessori” w Warszawie).
11–11.30 przerwa
11.30–13 — Magdalena Abakanowicz — T jak Tkanina
prowadzenie: Paula Kaniewska
Wykład będzie poświęcony twórczości Magdaleny Abakanowicz, polskiej rzeźbiarki, której największą sławę przyniosły odważne eksperymenty z tkaniną. Powstające w latach 60. Abakany to trójwymiarowe obiekty wielkich rozmiarów, zrywające z tradycyjnym płaskim formatem makat czy kilimów. Nie jest to jednak jedyny przypadek, gdy artystka sięgała do nowatorskich rozwiązań, by wzmocnić przekaz swoich dzieł. W ramach wykładu przyjrzymy się jej seryjnym rzeźbom, pracom wykorzystującym pnie drzew i wielkim instalacjom przestrzennym, by zobaczyć jak Abakanowicz opowiada o doświadczeniu człowieczeństwa.
Paula Kaniewska — studentka kulturoznawstwa w ramach MISH na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest edukatorką i przewodniczką w Zachęcie.
13.15–15.15 warsztaty inspirowane twórczością Magdaleny Abakanowicz
prowadzenie: Zofia Hejke
W części praktycznej będziemy eksperymentowali z tkaniną. Wątkiem będzie włóknisty materiał, a osnową forma rzeźbiarska. Mocne doświadczenie strukturalnej budowy świata, jakie było udziałem Abakanowicz, zdeterminowało wybór tkaniny jako surowca dla wielu jej rzeźb. Skupimy się w działaniach na użyciu miękkiej, strukturalnej tkaniny, aby poobserwować jej oddziaływanie od małej po dużą skalę, od pojedynczej nitki po jej zwielokrotnienie. Ćwiczenia zaplanowane tak, aby lepiej rozumieć dlaczego Abakanowicz zmieniła myślenie o tym, czym jest tkanina unikatowa i dlaczego powstało określenie ,,rzeźba miękka”.
15.15 obiad w Zachęcie (Po prostu bistro)
16 grudnia (piątek) 2016
16.30–18 — oprowadzanie kuratorskie Piotra Czyża po wystawie Bezcenne, Muzeum Narodowe w Warszawie
18.30–20 — oprowadzanie po wystawie Kolekcje i wprowadzenie o twórczości Edwarda Krasińskiego
Więcej o wystawie: https://zacheta.art.pl/pl/wystawy/kolekcje
prowadzenie: Marcin Matuszewski
20 — kolacja w Zachęcie (Po prostu bistro)
17 grudnia (sobota) 2016
9–11 — Wystawa: prezentacja czy interpretacja?
prowadzenie: Joanna Falkowska-Kaczor, Paula Kaniewska
Ze sztuką bardzo często spotykamy się poprzez wystawę, ale nie zawsze zwracamy uwagę na konkretne pomysły ekspozycyjne. W jakim stopniu sposób prezentacji wpływa na odczytanie dzieł? W ramach zajęć przeanalizujemy przykłady różnych wystaw i zastanowimy, jakie stały za nimi założenia. Ze świata sztuki przeniesiemy się do szkoły i wspólnie opracujemy koncepcję wystawy, która mogłaby służyć porządkowaniu wiedzy i zgłębianiu nowych tematów.
Joanna Falkowska-Kaczor – historyk sztuki, nauczycielka historii sztuki w zespole szkół „Bednarska” w Warszawie, egzaminatorka matury z historii sztuki
11–11.30 przerwa
11.30–13 — warsztaty inspirowane twórczością Edwarda Krasińskiego
prowadzenie: Zofia Hejke
Edward Krasiński, rzeźbiarz, malarz, autor form przestrzennych, instalacji i sytuacji artystycznych. Jeden z najważniejszych protagonistów neo-awangardy polskiej lat 60. i 70. XX wieku, znany ze stosowania motywu niebieskiej linii.
Jaką rolę przypisywał Krasiński niebieskiemu paskowi? Dlaczego uwikłane w niebieską linię przedmioty są pozbawiane swoich pierwotnych funkcji i znaczeń? Podczas warsztatów będziemy stwarzać sytuacje artystyczne, w których blue skotch łączy różne elementy formalne i treściowe.
13–13.30 przerwa
13.30-16 — Oprowadzanie kuratorskie po wystawie Jacek Damięcki. Makroformy i warsztaty Gramatyka wystaw
Prowadzenie: Małgorzata Kuciewicz
Tematem ćwiczeń warsztatowych będzie percepcja rozwiązań wystawienniczych i stosowane od połowy lat 60. XX wieku: przestrzenny relief, esej wizualny, etalaże, aktywna-pasywna podłoga w projektach Jacka Damięckiego. Warsztaty mają na celu zainspirowanie do widzenia wystawiennictwa jako przestrzeni eksperymentu.
Małgorzata Kuciewicz – kuratorka wystawy Jacek Damięcki. Makroformy (razem z Sarmenem Beglarianem). Wraz z Simone De Iacobis oraz Jakubem Szczęsnym współtworzą Grupę CENTRALA. Projektują w każdej skali — od przedmiotu, poprzez wnętrza, budynki po skalę urbanistyczną. Ich efemeryczne projekty powstałe na styku architektury i sztuki to impulsy rewidujące rzeczywistość i próba krytycznego kształtowania przyszłości. Zajmują się badaniem i rekonstrukcją śmiałych idei z XX wieku, m.in. w ramach zeszłorocznej rezydencji w Akademie Schloss Solitude w Stuttgarcie badali wystawiennictwo Bauhausu. Projektowali wystawy dla Centrum Sztuki Współczesnej, Muzeum Historii Żydów Polskich, ekspozycję Lifting The Curtain towarzyszącą 14. Biennale Architektury w Wenecji (z Moniką Konrad). Dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie projektują wystawy o Oskarze Hansenie (2014, MACBA w Barcelonie; 2015 Serralves Museum w Porto).
centrala.net.pl
16 — obiad w Zachęcie (Po prostu bistro)
13 stycznia (piątek) 2017
16.30–20 — prezentacje uczestników szkolenia oraz warsztaty na zakończenie 6 edycji Alfabetu sztuki
prowadzenie: Anna Zdzieborska
Chcielibyśmy się dowiedzieć, czy i w jaki sposób zajęcia przeprowadzone w ramach szkolenia zainspirowały Państwa do poprowadzenia lekcji w szkole. Czy poprowadziliście warsztaty według scenariusza zaprezentowanego podczas szkolenia? Co zmieniliście? A może wymyśliliście całkiem inne warsztaty wokół twórczości artystów, z których twórczością zapoznaliście się podczas szkolenia? Może zainspirowała was Gra w kolekcję? A może wypróbowaliście metody pracy, którymi posługują się edukatorzy Zachęty? Jak odebrali to uczniowie? Jakie elementy szkolenia uważacie za wartościowe? A jakie uważacie za niemożliwe do zrealizowania w szkole? Każdy uczestnik będzie miał 5 minut na krótką relację, którą można zilustrować zdjęciami dokumentującymi zajęcia lub efekty pracy.
Anna Zdzieborska – historyczka sztuki, edukatorka, pracuje w dziale edukacji Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki. Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Podyplomowych Studiów Menedżerów Kultury w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Autorka i koordynatorka programów edukacyjnych, m.in. Zachęta dla nauczycieli, którego elementem są szkolenia z cyklu Alfabet sztuki, czy Muzyczne obrazy.
20 – kolacja i pożegnalna lampka wina w Po prostu Zachęta
14 stycznia (sobota) 2017
9—12.00 A–Z — Andrzej Tobis
prowadzenie: Maria Szczycińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
Andrzej Tobis postrzega świat jako ogromne muzeum wypełnione osobliwymi dziełami sztuki. Artysta je dostrzega i tworzy z nich wizualny opis rzeczywistości, jednocześnie badając relację pomiędzy obrazem a słowem. Wychodząc od cyklu A-Z (Gabloty edukacyjne) zastanowimy się nad niejednoznacznością tej relacji oraz utopijnością dzieła totalnego. Podczas warsztatów, podobnie jak autor, będziemy ilustrować pojęcia słownikowe. Zobaczymy co odkryjemy wchodząc w labirynt słów i obrazów.
Maria Szczycińska — studentka Mediów interaktywnych i widowisk na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Edukatorka w Zachęcie, prowadzi warsztaty dla młodzieży, a także dla osób z dysfunkcją wzroku i słuchu. Jako członek Stowarzyszenia Inicjatywa „Razem” współtworzy otwartą przestrzeń artystyczną Zaczarowany Ogród na warszawskim Jazdowie.
12.00 przerwa
12.30—15.30 Gry i zabawy ze sztuką
W co się bawią artyści? Jakie zasady gry obowiązują w świecie sztuki? Czy zabawę można rozpatrywać w kategoriach estetyki? Co zabawa ma wspólnego ze sztuką? Tematem tej części spotkania będzie relacja sztuki i zabawy, a punktem wyjścia do refleksji stanie się twórczość trójki artystów, których dzieła znajdują się w kolekcji Zachęty. Zagramy w gry inspirowane twórczością omawianych artystów i zastanowimy się, jak zrealizować je w szkole. A może powstaną nowe pomysły na gry i zabawy ze sztuką?
12.30-13.30 Gry z kompozycją – Henryk Stażewski
prowadzenie: Paula Kaniewska
Inspiracją do wielkoformatowej gry są kompozycje Henryka Stażewskiego konstruowane z geometrycznych elementów według określonych reguł. Pojawiające się w dziełach artysty formy przypominają popularne zabawy: bierki i układanki. Idąc tropem tych wizualnych skojarzeń, przeprowadzimy szereg ćwiczeń z kompozycji. Na rozgrzewkę zastanowimy się, jak stworzyć układy dynamiczne i statyczne oraz jakie znaczenie dla odbioru pracy ma tytuł. Następnie, grając w bierki i układając puzzle, będziemy nieustająco poszukiwać idealnej formy.
13.30-14.30 Gry losowe — BINGO — Ryszard Winiarski
prowadzenie: Zuzanna Zasacka
Gra w kości, rzut monetą, ruletka, loteria — w tych popularnych grach losowych nie są ważne umiejętności czy sprawność, o rezultacie decyduje przypadek. To także metoda twórcza Ryszarda Winiarskiego, który w swojej praktyce artystycznej inspirował się teorią gier, rachunkiem prawdopodobieństwa i statystyką. Artysta projektował również gry zakładające aktywny udział widzów. Ostateczny układ elementów geometrycznych na planszy był uzależniony od przebiegu gry toczącej się w galerii. Zainspirowani losowością stosowaną przez Winiarskiego, zagramy w bingo. Celem gry nie będzie skreślenie liczb w jednej linii, a wylosowanie takiego ich układu, który umożliwi ułożenie fragmentu obrazu Winiarskiego. Zasady gry są te same, ale zmienia się format: zamiast skreślać liczby, będziemy układać na planszy kompozycję z geometrycznych elementów.
Zuzanna Zasacka – absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. W Zachęcie oprowadza po wystawach gimnazjalistów i licealistów, prowadzi też warsztaty dla dzieci i młodzieży w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i Domu Spotkań z Historią. Od lat pracuje jako instruktorka narciarstwa.
14.30-15.30 Gry z alfabetem – Stanisław Dróżdż
prowadzenie: Marcin Matuszewski
Ostatni wielkoformatowa gra będzie inspirowana pracami Stanisława Dróżdża oraz klockami służącymi dzieciom do zabawy i nauki alfabetu. Nasze kostki będą nieco większe, a zestaw liter mniej standardowy. W trakcie gry nadamy słowom kształty, budując konstrukcje z klocków. Spróbujemy uprzestrzennić słowa z prac Stanisława Dróżdża i znaleźć dla nich odpowiednie miejsca w przestrzeni. Stworzymy również własne poematy wizualne w wersji site-specific, a następnie zagramy w wielkoformatowe scrabble i inne gry słowne. Zobaczymy, na co jeszcze pozwoli nam alfabet!
PROGRAM:
18 marca (piątek) 2016
16.30–17 — powitanie uczestników, wprowadzenie, przedstawienie programu szkolenia
17–18 — O edukacji w Zachęcie i otwartych zasobach edukacyjnych, prowadzenie: Anna Zdzieborska (dział edukacji Zachęty) i Maria Świerżewska-Franczak (dział zbiorów i inwentarzy Zachęty)
Program edukacyjny Zachęty przygotowywany jest zarówno w związku z aktualnymi wystawami, jak i kolekcją Zachęty. Składa się ze spotkań, wykładów, dyskusji, pokazów filmowych, warsztatów kierowanych do różnych grup wiekowych i z różnymi potrzebami. W tej części szkolenia zaprezentujemy realizowane przez nas projekty edukacyjne oraz propozycje zajęć dla szkół i nauczycieli. Przedstawimy pomoce, które nauczyciele mogą wykorzystywać podczas zajęć w szkole, lub takie, które mogą stanowić inspirację do twórczych zajęć z dziećmi i młodzieżą.
Zarówno materiały edukacyjne, jak i reprodukcje dzieł z kolekcji, zdjęcia dokumentujące wystawy i wydarzenia, teksty, katalogi itp. staramy się publikować na stronie zacheta.art.pl na tzw. wolnych licencjach Creative Commons, które umożliwiają zainteresowanym swobodne i darmowe korzystanie. Podczas warsztatów wyjaśnimy, jakie są rodzaje licencji Creative Commons i wskażemy, czym się od siebie różnią. Zwrócimy również uwagę na szanse i zagrożenia wynikające z korzystania z zasobów sieci.
18 — kolacja w Zachęcie (Po prostu bistro)
Wydarzenie towarzyszące – wizyta w Muzeum Sztuki Nowoczesnej (Trzy ostatnie wystawy w Pawilonie Emilia)
19 marca (sobota) 2016
9–12 — warsztaty Opowieść kolekcji
prowadzenie: Magdalena Staroszczyk
Czy kolekcja Zachęty może stanowić narrację? Jakie opowieści można w niej odnaleźć? Zbadamy to z pomocą niewidzialnych przedmiotów z niewidzialnych worków, wspólnego śnienia i innych nietypowych narzędzi. Warsztaty mają charakter opowiadania, wykorzystują techniki teatru improwizowanego i storytellingu. Służą rozwijaniu wyobraźni i wrażliwości na osobisty odbiór sztuki współczesnej.
Warsztaty inspirowane grą zatytułowaną Graj w kolekcję! dostępną na www.zacheta.art.pl
Magdalena Staroszczyk — doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW. Obecnie zawodowo związana z Muzeum Woli, oddziałem Muzeum Warszawy. W działaniach edukacyjnych wykorzystuje swoje kilkuletnie doświadczenie w pracy z technikami teatru improwizowanego i storytellingu. Z Zachętą współpracuje od 2013 roku, prowadząc zajęcia w ramach szkoleń z cyklu Alfabet sztuki, czyli jak czytać sztukę współczesną.
12-12.30 — przerwa lunch
12.30-14 — oprowadzanie po wystawie Wojciech Zamecznik. Foto-graficznie
Wojciech Zamecznik był scenografem, projektantem wystaw i wybitnym grafikiem należącym do uznanej na świecie tzw. polskiej szkoły plakatu. Jednak na wystawie nie tyle będziemy oglądać jego dobrze znane plakaty, ile zajrzymy do warsztatu grafika, śledząc rodzące się w jego głowie pomysły, zmieniające się koncepcje i odważne eksperymenty. Poznamy Zamecznika jako zafascynowanego mechaniką wynalazcę, a także jako kochającego męża i ojca obdarzonego niezwykłym poczuciem humoru.
Maria Kosińska — historyczka sztuki, edukatorka. Od 2004 roku współpracuje z Zachętą, gdzie prowadzi działania edukacyjne skierowane do różnych grup wiekowych i osób o specjalnych potrzebach. Od 2013 roku prowadzi również szkolenia dla nauczycieli organizowane we współpracy z Warszawskim Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń oraz Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych. Współautrorka projektu Muzyczne obrazy dla młodzieży gimnazjalnej, realizowanego w Zachęcie w roku szkolnym 2014/2015 i 2015/2016.
14.15-16 — Warsztaty wokół twórczości Wojciecha Zamecznika
prowadzenie: Zofia Hejke
Jakie jest podejście do tworzenia tak charakterystycznej formy wypowiedzi, jaką jest plakat? Czy jest tu miejsce na spontaniczny eksperyment i na szukanie skrótu plastycznego? Jaka jest droga do znalezienia skrótu plastycznego, czym jest skrót plastyczny? Odpowiedzi na te pytania przyniesie część warsztatowa spotkania.
Zofia Hejke — animatorka kultury, edukatorka, nauczycielka reklamy i artystka (tkanina unikatowa i malarstwo). Kolejność nie jest przypadkowa. Jej ostatnie lata zawodowe zdominowane zostały przez różne projekty określane jako edukowanie przez sztukę. Od 2013 współpracuje z działem edukacji galerii Zachęta, prowadząc warsztaty twórcze w ramach szkoleń dla nauczycieli z cyklu Kolekcja Zachęty. Przewodnik po polskiej sztuce współczesnej i Alfabet sztuki, czyli jak czytać sztukę współczesną, współorganizowanych przez Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń oraz Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych. Wykształcenie artystyczne rozszerzone o formy podyplomowych studiów m.in. zarządzanie kulturą w strukturach Unii Europejskiej czy strategia reklamy.
16 — obiad w Zachęcie (Po prostu bistro)
22 kwietnia (piątek) 2016
16.30 – oprowadzanie po wystawie Frank Stella i synagogi dawnej Polski w Muzeum Żydów Polskich POLIN (ul. Anielewicza 6)
18.15-20 – oprowadzanie kuratorskie Magdy Kłos-Podsiadło po wystawie Tu czy tam? Współczesna polska ilustracja książkowa dla dzieci
Magda Kłos-Podsiadło – wydawczyni książek dla dzieci i młodzieży, założycielka wydawnictwa Wytwórnia. Odkrywca i promotorka talentów wśród najmłodszego pokolenia grafików i ilustratorów polskich, których wydane w Wytwórni książki zdobywają wiele krajowych i międzynarodowych nagród. W 2012 r. zasiadła w międzynarodowym jury konkursu dla ilustratorów Bologna Illustrators Exhibition. W 2014 r. prowadziła warsztaty dla ilustratorów na zaproszenie Itabashi Art Museum w Tokio.
20 – kolacja w Zachęcie (Po prostu bistro)
23 kwietnia (sobota) 2016
9-10.30 – wykład o twórczości Pawła Jarodzkiego
Prowadzenie: Maria Kosińska
10.45-12.30 – warsztaty wokół twórczości Pawła Jarodzkiego
Prowadzenie: Zofia Hejke
12.30 – przerwa na lunch
13-13.30 Dzień Wolnej Sztuki – możliwość uczestniczenia w Dniu Wolnej Sztuki w galerii Zachęta lub Muzeum Etnograficznym w Warszawie, wstęp wolny
13.30-15 Pisanie obrazem. Warsztaty o polskiej poezji konkretnej
Prowadzenie: Karolina Iwańczyk (dział edukacji Zachęty)
Poezja konkretna jako kierunek w sztuce pojawiła się w latach 50. XX wieku. Za jej prekursorów uważa się Szwajcara Eugena Gomringera i członków brazylijskiej grupy Noigandres, którzy zaczęli tworzyć wizualne kompozycje z liter i znaków typograficzych. W Polsce ten nurt zaczął rozwijać się w latach 60. za sprawą Stanisława Dróżdża, który od 1967 roku tworzył teksty konkretne: pojęciokształty. O konkretyzmie pisał: „poezja konkretna polega na wyizolowaniu, zautonomizowaniu słowa. Wyizolowaniu go z kontekstu językowego, wyizolowaniu go także z kontekstu rzeczywistości pozajęzykowej, żeby słowo jak gdyby samo w sobie i dla siebie znaczyło. W poezji konkretnej forma jest zdeterminowana treścią, a treść formą. Poezja tradycyjna opisuje obraz. Poezja konkretna pisze obrazem”. Podczas warsztatów, inspirując się pojęciokształtami Dróżdża oraz pracami innych polskich konkretystów, stworzymy własne poematy wizualne.
15 — obiad w Zachęcie (Po prostu bistro)
13 maja (piątek) 2016
17 — oprowadzanie po wystawie Teresa Kazimiera Murak-Rembielińska
Marcin Matuszewski – student kulturoznawstwa w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. W Zachęcie prowadzi warsztaty dla młodzieży i oprowadza po wystawach.
18.15 — kolacja w Zachęcie (Po prostu bistro)
19 – wernisaż wystawy Podróżnicy
14 maja (sobota) 2016
9—12.30 Wilhelm Sasnal — M jak Malarstwo
prowadzenie: Maria Kosińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
Czy w czasach wszechobecnej technologii i cyfryzacji malarstwo nie straciło siły przebicia? Czy można za jego pośrednictwem poruszać współczesne nam problemy? Jak w nowoczesny sposób mówić o historii? I czemu na portrecie nie sposób dostrzec twarzy?
Na te i na wiele innych pytań spróbujemy odpowiedzieć, przyglądając się twórczości Wilhelma Sasnala, jednego z najbardziej rozpoznawalnych współczesnych artystów polskich na świecie, przez krytykę nazywanego „czołowym malarzem swojego pokolenia”. W części warsztatowej zajmiemy się tym aspektem twórczości Sasnala, który cechuje dążenie do uchwycenia esencji poprzez syntezę, skrót, wyabstrahowanie form. Poprzez ćwiczenia inspirowane pracami z kolekcji Zachęty będziemy rozwijać narzędzia do interpretowania i odczytywania „języka” jego malarstwa.
12.30 przerwa na lunch
13—16 Figura artysty
Prowadzenie: Joanna Falkowska-Kaczor i Paula Kaniewska
Wychodząc od autoportretów pozostawionych przez twórców różnych epok, zastanowimy się nad miejscem artysty w kulturze. Przyjrzymy się kształtowaniu nowożytnego statusu artysty, ideom awangardowych buntowników oraz przemianom, jakie zaszły w świecie sztuki w drugiej połowie XX wieku. Zastanowimy się wspólnie nad rolami przyjmowanymi przez artystów współcześnie. Czego oczekujemy od twórców jako odbiorcy? Teorię połączymy z ćwiczeniami i dyskusją, odniesiemy się również do wystawy Teresy Murak.
Joanna Falkowska-Kaczor – historyk sztuki, nauczycielka historii sztuki w zespole szkół „Bednarska” w Warszawie, egzaminatorka matury z historii sztuki
Paula Kaniewska – studentka kulturoznawstwa w ramach MISH na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest edukatorką i przewodniczką w Zachęcie.
16 — obiad w Zachęcie (Po prostu bistro)
10 czerwca (piątek) 2016
16.30 — oprowadzanie po wystawie Podróżnicy
prowadzenie: Marcin Matuszewski
18.00 — prezentacje uczestników szkolenia
Chcielibyśmy się dowiedzieć, czy i w jaki sposób zajęcia przeprowadzone w ramach szkolenia zainspirowały Państwa do poprowadzenia lekcji w szkole. Czy poprowadziliście warsztaty według scenariusza zaprezentowanego podczas szkolenia? Co zmieniliście? A może wymyśliliście całkiem inne warsztaty wokół twórczości artystów, z których twórczością zapoznaliście się podczas szkolenia? Może zainspirowała was Gra w kolekcję? A może wypróbowaliście metody pracy, którymi posługują się edukatorzy Zachęty? Jak odebrali to uczniowie? Jakie elementy szkolenia uważacie za wartościowe? A jakie uważacie za niemożliwe do zrealizowania w szkole? Każdy uczestnik będzie miał 5 minut na krótką relację, którą można zilustrować zdjęciami dokumentującymi zajęcia lub efekty pracy.
20 – kolacja i pożegnalna lampka wina w Po prostu Zachęta
11 czerwca (sobota) 2016
9—12.30 Jadwiga Sawicka — S jak Słowo
prowadzenie: Maria Kosińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
O poszukiwaniu formy, okiełznaniu emocji i odnalezieniu języka, o malarstwie, fotografii i słowie w obrazie, wreszcie o drodze, jaką trzeba przejść od ukończenia akademii do stania się świadomym artystą, zdolnym za pomocą obrazu przekazać sens — o tym wszystkim porozmawiamy przyglądając się twórczości Jadwigi Sawickiej, artystki znanej przede wszystkim z tworzenia instalacji i obrazów „pisanych”. Motywem przewodnim części warsztatowej będzie ustalenie rodzaju relacji występujących między słowem i obrazem w twórczości Sawickiej. Poprzez ćwiczenia praktyczne spróbujemy określić, jakim elementem graficznym jest litera, a jakim słowo. Czy któryś z tych elementów jest ważniejszy?
12.30 przerwa na lunch
13—16 Wystawa: prezentacja czy interpretacja?
prowadzenie: Joanna Falkowska-Kaczor, Paula Kaniewska
Ze sztuką bardzo często spotykamy się poprzez wystawę, ale nie zawsze zwracamy uwagę na konkretne pomysły ekspozycyjne. W jakim stopniu sposób prezentacji wpływa na odczytanie dzieł? W ramach zajęć przeanalizujemy przykłady różnych wystaw i zastanowimy, jakie stały za nimi założenia. Ze świata sztuki przeniesiemy się do szkoły i wspólnie opracujemy koncepcję wystawy, która mogłaby służyć porządkowaniu wiedzy i zgłębianiu nowych tematów.
Dla zainteresowanych bilety wstępu do Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego Królikarnia na wystawę Rodin/Dunikowski. Kobieta w polu widzenia.
Koncepcja i opracowanie programu: Anna Zdzieborska
Koordynator organizacyjny: Agata Baca
9 października 2015 (piątek)
16.30–17.00 powitanie uczestników, wprowadzenie, przedstawienie programu szkolenia, sprecyzowanie oczekiwań
17.00–18.00 O edukacji w Zachęcie i otwartych zasobach edukacyjnych
prowadzenie: Anna Zdzieborska (dział edukacji w Zachęcie)
Program edukacyjny Zachęty przygotowywany jest zarówno w związku z aktualnymi wystawami, jak i stałą kolekcją Zachęty. Składa się ze spotkań, wykładów, dyskusji, pokazów filmowych, warsztatów, kierowanych do różnych grup wiekowych i z różnymi potrzebami. W tej części szkolenia zaprezentujemy realizowane przez nas projekty edukacyjne oraz propozycje zajęć dla szkół i nauczycieli. Przedstawimy pomoce, które nauczyciele mogą wykorzystywać podczas zajęć w szkole lub takie, które mogą stanowić inspirację do twórczych zajęć z dziećmi i młodzieżą.
Zarówno materiały edukacyjne, jak i reprodukcje dzieł z kolekcji, zdjęcia dokumentujące wystawy i wydarzenia, teksty, katalogi itp. staramy się publikować na stronie www.otwartazacheta.pl na tzw. wolnych licencjach Creative Commons, które umożliwiają zainteresowanym swobodne , darmowe i nieograniczone korzystanie.
10 października 2015 (sobota)
9–12 warsztaty Opowieść kolekcji
prowadzenie: Magda Staroszczyk
Czy kolekcja Zachęty może stanowić narrację? Jakie opowieści można w niej odnaleźć? Zbadamy to z pomocą niewidzialnych przedmiotów z niewidzialnych worków, wspólnego śnienia i innych nietypowych narzędzi. Warsztaty mają charakter opowiadania, wykorzystują techniki teatru improwizowanego i storytellingu. Służą rozwijaniu wyobraźni i wrażliwości na osobisty odbiór sztuki współczesnej.
Warsztaty inspirowane grą zatytułowaną Graj w kolekcję! dostępną na www.otwartazacheta.pl
12.20-14 oprowadzanie po wystawie Zaraz po wojnie
Prowadzenie: Maria Kosińska
15-16.30 Warsztaty wokół twórczości Jerzego Nowosielskiego
Prowadzenie: Zofia Hejke
Podczas warsztatów będziemy uczyć się, jak zrezygnować z nadmiaru na rzecz form, symboli czy znaków dla nas istotnych. Być może uda nam się odpowiedzieć na pytania: Co to jest duchowość? Gdzie jej szukamy? Czy duchowość jest nierozerwalnie związana z religią? Z pewnością zauważymy, że malarstwa Nowosielskiego nie da się naśladować, a obrazu malarskiego nie można przełożyć na słowa — w tym tkwi właśnie jego wyjątkowość.
6 listopada 2015 (piątek)
16.30 oprowadzanie po wystawie Spór o odbudowę w ramach Festiwalu Warszawa w budowie 7 organizowanego przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Wystawa zaaranżowana jest nietypowo w budynku dawnej szkoły, LO im. Klementyny Hoffmanowej, ul. Emilii Plater 29 w Warszawie.
18.30 oprowadzanie z elementami warsztatów po wystawie Spojrzenia 2015 w galerii Zachęta
Nowa sztuka. Z czym to się je?
Kolejna, siódma już edycja konkursu Spojrzenia to dobra okazja, żeby porozmawiać o sztuce współczesnej. W Zachęcie prezentowane są prace pięciu, dobrze zapowiadających się, młodych polskich artystów. Specjalnie na wystawę konkursową przygotowali oni nowe, niepokazywane wcześniej realizacje. Mamy więc do czynienia ze sztuką najnowszą, stworzoną przez osoby eksperymentujące z różnymi rozwiązaniami. Prezentowane prace nie mają jeszcze ustalonych interpretacji, są takim samym wyzwaniem dla krytyków, jak i publiczności odwiedzającej galerię. W czasie warsztatów będziemy starali się zrozumieć intencje artystów i zbadać, jakie myśli i odczucia budzą w nas ich dzieła. Poznamy terminologię związaną ze sztuką współczesną i zobaczymy, jak młodzi twórcy przekraczają granice gatunków. Będziemy rysować, robić zdjęcia, a na koniec wytypujemy tegoroczną zwyciężczynię bądź zwycięzcę konkursu.
7 listopada 2015 (sobota)
9–12.30 Paweł Althamer — D jak Działanie
prowadzenie: Maria Kosińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
Paweł Althamer jest rzeźbiarzem, performerem, organizatorem i animatorem akcji artystycznych, szamanem w służbie sztuki społecznej. Na najbliższym spotkaniu spróbujemy podążyć śladami jego artystycznych wyborów — od wczesnych prac, w których próbował odkryć naturę samego siebie, aż po dzieła najnowsze oparte na tworzeniu sytuacji, które mogą uwolnić w nas twórczą energię mającą moc budowania nowych więzi społecznych. Część praktyczna będzie próbą symbolicznego doświadczania tworzenia i straty. Do tego eksperymentu skłoni nas wnikliwsze przyjrzenie się pracy Łódź i skafander. Doświadczanie pozarozumowe (w skali mikro) to jeden kierunek, a drugi to pójście tropem wykorzystywanych przez rzeźbiarza materiałów — od naturalnych po syntetyczne.
13.00-14.00 oprowadzanie kuratorskie Karola Hordzieja po wystawie Jan Dziaczkowski. Historie prawdziwe i zmyślone.
14.15-16.00 warsztaty wokół twórczości Jana Dziaczkowskiego
prowadzenie: Julia Staniszewska
Za przykładem Janka Dziaczkowskiego, Pabla Picassa i Wisławy Szymborskiej będziemy wycinać i sklejać ze sobą światy nieprzystające, komponować miejsca nieznane i budować nowe znaczenia. A wszystko to na małej powierzchni karki pocztowej.
4 grudnia 2015 (piątek)
16.30 oprowadzanie po wystawie „Mistrzowie pastelu” w Muzeum Narodowym w Warszawie
Prowadzenie: Kamilla Pijanowska
18.30-20 Niewojenni
prowadzenie: Zuzanna Sękowska
Spotkanie będzie poświęcone wystawie Zuzanna Sękowska, Łukasz Radziszewski. Niewojenni prezentowanej w Miejscu Projektów Zachęty w listopadzie tego roku. Artystka porówna – w odniesieniu do lektury pacyfistycznego albumu Ernsta Friedricha Krieg dem Kriege [Wojna przeciw wojnie] (1924) – sposoby obrazowania wojny dzisiaj i w czasie I wojny światowej, poprowadzi też rozmowę na temat kodów wizualnych. W swojej praktyce artystycznej Zuzanna Sękowska zapożycza wizerunki, najczęściej fotografie martwych ciał, zestawia je w dowolny sposób, przetwarza. W jaki sposób odnieść się do obrazów wojny? Jak pokazywać przemoc i skutki wojny, by prowadzić dialog na płaszczyźnie symbolicznej, nie epatując drastycznymi obrazami? W jaki sposób możemy zapobiegać wojnie? Czy zdjęcia, będące elementem kultury wizualnej, mogą być środkiem, który posłuży zmianie rzeczywistości? Czy redefinicja kategorii obrazowania jest jedynie utopijną wizją, czy też może mieć realny wpływ na odbiór problematyki wojennej? W trakcie spotkania będziemy razem szukali odpowiedzi na te pytania, sięgając do tekstów Virginii Woolf (Trzy gwinee) i Susan Sontag (Widok cudzego cierpienia) oraz do materiału ikonograficznego z książek Magnusa Hirschfelda Sittengeschichte des Weltkrieges i Judith Butler Ramy wojny.
5 grudnia 2015 (sobota)
9-12 Okropności wojny – ćwiczenia z interpretacji dzieł sztuki z elementami wykładu
prowadzenie: Joanna Falkowska-Kaczor, Katarzyna Kucharska-Hornung
Podczas spotkania będziemy wspólnie interpretować dzieła sztuki obrazujące wojnę. Na podstawie obrazów, rzeźb, kolaży, instalacji, cykli fotograficznych, spróbujemy prześledzić, jak zmieniał się sposób pokazywania np. scen batalistycznych, pól bitwy, wielkich bohaterów, i wielkich przegranych. Sięgniemy m.in. do przedstawień antycznych, XIX-wiecznych i współczesnych. Zastanowimy się, jaki wpływ na artystów w Europie miała II wojna światowa i Holocaust. Co to znaczy „wyrazić niewyrażalne”? Będziemy także pytać o los dzieł sztuki, artystów i muzeów podczas wojny, biorąc pod uwagę współczesny kontekst wojny w Syrii.
12.30-14.30 Władysław Strzemiński – U jak Unizm
Prace Władysława Strzemińskiego z serii Powidoki, które można oglądać na wystawie Zaraz po wojnie, będą punktem wyjścia do zajęć praktycznych. Sprawdzimy, czy łatwo jest uzyskać jedność plastyczną obrazu, stosując się do teorii unizmu sformułowanej przez artystę. Zestawimy zasady percepcji definiowane przez Strzemińskiego ze współczesnymi przykładami ich stosowania w sztuce, np. w sztuce projektowania.
Koncepcja i opracowanie programu: Anna Zdzieborska
Koordynator organizacyjny: Agata Baca
Trzecie szkolenie z cyklu Alfabet sztuki odbywało się od marca 2015 do czerwca 2015. Wzięło w nim udział 24 nauczycieli.
Szczegółowy program:
27 marca 2015 (piątek)
16.30–17.00 powitanie uczestników, wprowadzenie, przedstawienie programu szkolenia, sprecyzowanie oczekiwań
17.00–18.00 O edukacji w Zachęcie i otwartych zasobach edukacyjnych, prowadzenie: Zofia Dubowska, Anna Zdzieborska
28 marca 2015 (sobota)
9–11 warsztaty Opowieść kolekcji, prowadzenie: Magda Staroszczyk
11.30–13.00 oprowadzanie po wystawie Przemysław Matecki. Szorstko wraz z wprowadzeniem o twórczości artysty
14.00–16.00 warsztaty M jak malarstwo – Odkryj w sobie malarza, prowadzenie: Anna Owsiany
17 kwietnia 2015 (piątek)
godz. 16.30–18 Oprowadzanie po wystawie Anna Jermolaewa. Dobre czasy, złe czasy, prowadzenie: Karolina Żyniewicz
godz. 19.00 wydarzenie towarzyszące: spotkanie na wystawie Andrzeja Wróblewskiego Recto/Verso w Muzeum Sztuki Nowoczesnej
18 kwietnia 2015 (sobota)
godz. 9–10.30 Wykład dra Pawła Freusa O zawłaszczeniach w sztuce
godz. 10.30–12 Oprowadzanie po wystawie Kanibalizm? O zawłaszczeniach w sztuce, prowadzenie: Maria Szczycińska
godz. 12.30–15 Warsztaty Drugie życie obrazów, prowadzenie: Karolina Żyniewicz
15 maja 2015 (piątek)
godz. 16.30–18 oprowadzanie po wystawie Majątek w Muzeum Rzeźby Królikarnia, ul. Puławska 113a. Oprowadzi kuratorka wystawy Katarzyna Kucharska – Hornung
16 maja 2015 (sobota)
9.00-9.45 prezentacja O kolekcji Zachęty, połączona ze spotkaniem w magazynie dzieł sztuki, prowadzenie: Maria Świerżewska, kuratorka w Dziale zbiorów Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki
10.00-11.15 oprowadzanie po wystawie „PRAWDA PIĘKNO DOBRO. Z kolekcji Zachęty”; prowadzenie: Maria Szczycińska
11.30-13.00 Maria Pinińska – Bereś – R jak Rzeźba, część teoretyczna (prowadzenie: Karolina Iwańczyk)
14.00-16.00 Maria Pinińska – Bereś – R jak Rzeźba, część praktyczna (prowadzenie: Zofia Hejke)
12 czerwca 2015 (piątek)
16.30 zwiedzanie Muzeum Historii Żydów Polskich (Polin)
18.30–20 prezentacje uczestników szkolenia
13 czerwca 2015 (sobota)
9–12 seminarium Natura martwa i żywa z cyklu Kurs języka sztuki. Jak odczytywać dzieła sztuki dawnej i współczesnej, prowadzenie: Joanna Falkowska-Kaczor, Katarzyna Kucharska-Hornung
13-16 M jak malarstwo – Robert Maciejuk , prowadzenie: Karolina Iwańczyk (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
Koncepcja i opracowanie programu: Anna Zdzieborska
Koordynator organizacyjny: Agata Baca
Alfabet sztuki to cztery spotkania ze sztuką współczesną i twórczością wybranych artystów, których prace znajdują się w zbiorach Zachęty lub prezentowane są na aktualnych wystawach. Sztuka współczesna jest wielowątkowa, a tematem dzieł często stają się problemy społeczne, polityczne, czy światopoglądowe. Artyści, komentując aktualne i historyczne zjawiska, posługują się różnymi mediami (film, rzeźba, fotografia, malarstwo, performans). Celem szkolenia jest prezentacja metod angażowania ucznia w samodzielną analizę dzieła sztuki oraz doskonalenie narzędzi do interpretowania i odczytywania języka współczesnych artystów, a także nauka kreatywności poprzez oglądanie prac, dyskutowanie o nich i branie udziału w inspirowanych nimi warsztatach. Rozmawiając z uczniami o sztuce współczesnej, uczymy ich świadomego odbioru rzeczywistości i krytycznego stosunku do informacji kreowanych przez media. Podczas szkolenia omawiamy między innymi takie zagadnienia jak: sztuka w przestrzeni publicznej, sztuka zaangażowana społecznie, sztuka krytyczna, wątki historyczne w twórczości współczesnych artystów, czy projektowanie graficzne. Opowiadamy, jak twórczo wykorzystać w edukacji zasoby portalu OtwartaZacheta, wskazujemy inne portale i strony internetowe, z których warto czerpać wiedzę o sztuce współczesnej, zwracamy uwagę na szanse i zagrożenia wynikające z korzystania z zasobów sieci przez uczniów i podpowiadamy, jak bezpiecznie, z poszanowaniem praw autorskich, opublikować efekty pracy uczniów w internecie.
Szkolenie obejmujące łącznie 40 godzin lekcyjnych przeznaczone jest dla nauczycieli szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, nauczających wiedzy o kulturze, historii sztuki, języka polskiego i przedmiotów artystycznych oraz wszystkich tych, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę o sztuce współczesnej i poszukują inspiracji do prowadzenia zajęć. Uczestnicy otrzymują zaświadczenia ukończenia kursu oraz materiały edukacyjne.
Warunkiem ukończenia szkolenia jest zaprezentowanie zajęć (lekcji, projektu edukacyjnego) przeprowadzonych w placówkach uczestników, do których inspirację stanowiły zajęcia lub materiały edukacyjne prezentowane w ramach szkolenia. Prezentacja odbywa podczas ostatniego spotkania z cyklu.
Drugie szkolenie z cyklu Alfabet sztuki odbywało się od października 2014 do stycznia 2015. Wzięło w nim udział 22 nauczycieli.
Szczegółowy program:
17 października 2014 (piątek)
16.30–17.00 powitanie uczestników, wprowadzenie, przedstawienie programu szkolenia, sprecyzowanie oczekiwań
17.00–18.00 O edukacji w Zachęcie i otwartych zasobach edukacyjnych, prowadzenie: Zofia Dubowska, Anna Zdzieborska
18 października 2014 (sobota)
9–13 Włodzimierz Pawlak – M jak Malarstwo, prowadzenie: Maria Kosińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
14.00–15.30 warsztaty na wystawie Zbigniew Warpechowski. To
14 listopada 2014 (piątek)
16.30-18.00 warsztaty na wystawie Konrad Smoleński. Everything Was Forever, Until It Was No More – Próba czasu
15 listopada 2014 (sobota)
9-13 Aneta Grzeszykowska – F jak Fotografia, prowadzenie: Maria Kosińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
14–16.00 Gry i zabawy ze sztuką, prowadzenie: Karolina Iwańczyk
12 grudnia 2014 (piątek)
16.30–18.00 warsztaty na wystawie Postęp i higiena
13 grudnia 2014 (sobota)
9–13 Mirosław Bałka – I jak Instalacja, prowadzenie: Maria Kosińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
14–16 Opowieść kolekcji, prowadzenie: Magda Staroszczyk
9 stycznia 2014 (piątek)
16.30–18.00 warsztaty na wystawie Gregora Schneidera
10 stycznia 2014 (sobota)
9–13 Goshka Macuga – A jak archiwum, prowadzenie: Maria Kosińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
14–15.30 prezentacje uczestników szkolenia
Zajęcia odbywają się w Zachęcie — Narodowej Galerii Sztuki, pl. Małachowskiego 3 w Warszawie. Organizatorzy zapewniają zakwaterowanie i zwrot kosztów podróży.
Organizatorami szkolenia szkolenia są Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych i Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki.
Wyłącznym mecenasem projektu jest Kulczyk Investments.
Alfabet sztuki to cztery spotkania ze sztuką współczesną i twórczością wybranych artystów, których prace znajdują się w zbiorach Zachęty lub prezentowane są na aktualnych wystawach. Sztuka współczesna jest wielowątkowa, a tematem dzieł często stają się problemy społeczne, polityczne, czy światopoglądowe. Artyści, komentując aktualne i historyczne zjawiska, posługują się różnymi mediami (film, rzeźba, fotografia, malarstwo, performans). Celem szkolenia jest prezentacja metod angażowania ucznia w samodzielną analizę dzieła sztuki oraz doskonalenie narzędzi do interpretowania i odczytywania języka współczesnych artystów, a także nauka kreatywności poprzez oglądanie prac, dyskutowanie o nich i branie udziału w inspirowanych nimi warsztatach. Rozmawiając z uczniami o sztuce współczesnej, uczymy ich świadomego odbioru rzeczywistości i krytycznego stosunku do informacji kreowanych przez media. Podczas szkolenia omawiamy między innymi takie zagadnienia jak: sztuka w przestrzeni publicznej, sztuka zaangażowana społecznie, sztuka krytyczna, wątki historyczne w twórczości współczesnych artystów, czy projektowanie graficzne. Opowiadamy, jak twórczo wykorzystać w edukacji zasoby portalu OtwartaZacheta, wskazujemy inne portale i strony internetowe, z których warto czerpać wiedzę o sztuce współczesnej, zwracamy uwagę na szanse i zagrożenia wynikające z korzystania z zasobów sieci przez uczniów i podpowiadamy, jak bezpiecznie, z poszanowaniem praw autorskich, opublikować efekty pracy uczniów w internecie.
Szkolenie obejmujące łącznie 40 godzin lekcyjnych przeznaczone jest dla nauczycieli szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, nauczających wiedzy o kulturze, historii sztuki, języka polskiego i przedmiotów artystycznych oraz wszystkich tych, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę o sztuce współczesnej i poszukują inspiracji do prowadzenia zajęć. Uczestnicy otrzymują zaświadczenia ukończenia kursu oraz materiały edukacyjne.
Warunkiem ukończenia szkolenia jest zaprezentowanie zajęć (lekcji, projektu edukacyjnego) przeprowadzonych w placówkach uczestników, do których inspirację stanowiły zajęcia lub materiały edukacyjne prezentowane w ramach szkolenia. Prezentacja odbywa podczas ostatniego spotkania z cyklu.
Pierwsze szkolenie z cyklu Alfabet sztuki odbyło się od marca do czerwca 2014. Wzięło w nim udział 20 nauczycieli.
Szczegółowy program:
28 marca 2014 (piątek)
17–18 powitanie uczestników, wprowadzenie, przedstawienie prowadzących szkolenie, sprecyzowanie oczekiwań
18–18.45 „Żywa” kolekcja Zachęty, prowadzenie: Anna Zdzieborska
29 marca 2014 (sobota)
9–11.15 Opowieść kolekcji, prowadzenie: Magda Staroszczyk
12 – 16 Wilhelm Sasnal — M jak Malarstwo, prowadzenie: Maria Kosińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
25 kwietnia 2014 (piątek)
17–19 Lekcja widzenia, czyli wokół wystawy Henryka Tomaszewskiego w Zachęcie, prowadzenie: Marta Lissowska, Karolina Iwańczyk
26 kwietnia 2014 (sobota)
godz. 9–12.15 Warsztaty Plakat wg Mistrza Tomaszewskiego, czyli skrót pojęciowy zamiast narracji malarskiej, prowadzenie: Joanna Świerczyńska
godz. 13–17 Jadwiga Sawicka — S jak Słowo, prowadzenie: Maria Kosińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
16 maja (piątek)
19.00-19.45 – Otwarte licencje. Prawo autorskie w sieci, prowadzenie: Maria Świerżewska
17 maja (sobota), godz. 10-17
9.00-13.00 Paweł Althamer – D jak Działanie, prowadzenie: Maria Kosińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
14.00-15.30 Materia geometrii – geometria materii – warsztaty na wystawie Monika Zawadzki. Bydło Prowadzenie: Karolina Żyniewicz
13 czerwca (piątek)
18.30–20 — warsztaty na wystawie Alicja. Po drugiej stronie, prowadzenie: Marta Lissowska (edukatorka w galerii Zachęta)
14 czerwca (sobota)
9–13— Zbigniew Libera — K jak Krytyka, prowadzenie: Maria Kosińska (teoria), Zofia Hejke (praktyka)
14–15.30 —prezentacje uczestników szkolenia
Zajęcia odbywają się w Zachęcie — Narodowej Galerii Sztuki, pl. Małachowskiego 3 w Warszawie. Organizatorzy zapewniają zakwaterowanie i zwrot kosztów podróży.
Organizatorami szkolenia szkolenia są Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych i Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki we współpracy z Fundacją Edukacyjną im. prof. Romana Czerneckiego (EFC).
Wyłącznym mecenasem projektu jest Kulczyk Investments.
I Przetarg na kampanię informacyjno – promocyjną projektu POPC.02.03.02-00-0025/19
Załącznik nr 6 wzór wykazu usług
Wyjaśnienie i zmiana treści SIWZ
załącznik nr 7 szczegółówy opis przedmiotu zamówienia
Wyjaśnienie i zmiana treści SIWZ 2
Informacja o unieważnieniu postępowania
II Przetarg na kampanię informacyjno – promocyjną projektu POPC.02.03.02-00-0025/19 z dnia 5.11.2020 | Nr postępowania ZP/02/2020/POPC
Załącznik 1_Formularz ofertowy
Załącznik nr 6 wzór wykazu usług 2
Załącznik nr 7 Opis przedmiotu zamówienia 2
WYJAŚNIENIE I ZMIANA TREŚCI OGŁOSZENIA
zawiadomienie o wyborze oferty
Od listopada 2013 roku TZSP uzyskało również status organizacji pożytku publicznego. Zachęcamy do przekazania nam 1% podatku na cele edukacyjne oraz cele związane z upowszechnianiem sztuki współczesnej.
Nasz numer KRS to 0000165010.
Firmy wspierając działalność Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych mają możliwość wsparcia dwóch obszarów społecznej odpowiedzialności biznesu – działań edukacyjnych oraz dziedzictwa kulturowego. Ponadto zapisy ustawy o podatku od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określają, że darowizny przekazane na cele zawierające się w sferze zadań publicznych można odliczyć od podatku dochodowego.
Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych
przy Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki
Pl. Małachowskiego 3
00-916 Warszawa
info@tzsp.art.pl
KRS 0000165010
